Recensie Dode zielen

Ik sluit me helemaal aan bij de reactie van Maria hieronder. De eerste 100 pagina's waren zeker aangenaam om te lezen door de spot die Gogol drijft met alles en iedereen die Tchitchikov op zijn zoektocht ontmoet. Maar op een bepaald moment wil je toch een inkijkje krijgen in het karakter en de echte drijfveren van de hoofdpersoon. Pas op de laatste bladzijden kom je wat te weten over het doel van al die opgekochte zielen, maar de persoon Tchitchikov blijft een schimmig personage en wordt nooit interessant.