Kleine Sofie en Lange wapper na bijna 30 jaar herlezen

In 1985 is bij uitgeverij Querido het boek Kleine Sofie en Lange Wapper uitgegeven. Het boek is geschreven door Els Pelgrom en geillustreerd door The Tjong Khing. Het is bekroond met een Gouden Griffel en een Gouden Penseel 1985.

De illustraties zijn getekend met een dunne zwarte pen, waarmee ze ook door een herhaald streepjespatroon gekleurd zijn. Het zijn gedetailleerde tekeningen waarin diepte zit. De illustraties zien er verzorgd uit en nodigen uit om nauwkeurig te bekijken.

Het boek gaat over Sofie een zeer nieuwsgierig meisje wat alles wilde weten, ze wilde alles weten van wat er op de wereld en daar buiten is. Haar ouders waren vaak ten einde raad, door de moeilijke vragen die ze stelde. Zoals; waar komt het water vandaan?, kan een bloedzuiger het bloed ook wwer terugsturen door je vel? is er wel eens een vogel buiten de dampkring terechtgekomen? Lange Wapper, is haar lappenpop is haar lievelingsknuffel waarmee ze al haar geheimen en vragen deelt. Terror is de huiskat van de familie, hij mag op het voeteneind van haar bed slapen.

Op een nacht wanneer komt haar poppentheater tot leven en begint het avontuur voor Kleine Sofie, Lange Wapper, Terror en een heel aantal van haar knuffelbeesten. Ze reizen ongeveer 150 jaar terug in de tijd door het land en raken in allerlei benarde situaties verzeild. De knuffels zijn tot leven gekomen en lijken door de mensen niet als opmerkelijk te worden gezien. Iedere knuffel maakt ook deel uit van een gezin, daar komen Kleine Sofie, Lange Wapper en Terror ook op bezoek. Ze komen terecht op een grote jaarmarkt, in de gevangenis, in het grote deftige huis van Beertje en ze eten zich ziek met het gezin van Lange Wapper.

De auteur heeft mooie zinnen gemaakt met een bloemrijk taalgebruik met soms wat gedateerde woorden en uitspraken. Opvallend is dat het verhaal soms seksueel getinte scenes bevat, waarbij dit door volwassenen wel begrepen zal worden en dit (jonge) kinderen zal ontgaan.

Het boek heb ik in 1985 voor het eerst gelezen als meisje van zevenenhalf jaar, toen vond ik het een vreselijk boek. Ik kan me nog herinneren dat ik het niet heb uitgelezen, terwijl ik wel een goede en fervent lezer was. Ook nu vind ik het nog steeds geen leuk verhaal. De verhaallijn is op zich wel aardig, maar ik kan me niet echt vinden in de snel opvolgende scenes waarin veel misgaat. De personages zijn niet erg aardig voor elkaar en vooral egoistisch met uitzondering van Kleine Sofie.
Ik zou dit boek niet voorlezen aan mijn dochter van zeven en ook zou ik het niet aan haar aanraden om het te gaan lezen. Als ze het zelf uit de kast haalt om het te gaan lezen, dan vind ik dat prima.