Een verbijsterend maar krachtig verhaal

Verbijsterend en schokkend. Het moet je maar overkomen, moeten vluchten uit je eigen land en meestal dan nog met veel ellende achter de rug. En dan is het nog niet gedaan.Wat deze vluchtelingen moeten meemaken is hemeltergend en zoals hij het zelf ervoer, mensonterend.
Er wordt niet veel achtergrond gegeven van de situatie in Syrië, maar dat hoeft ook niet. Zeer beknopt kom je het toch te weten en het nieuws staat er bol van. Je moet al van een andere planeet komen om er niets van opgevangen te hebben.
Karen De Becker heeft het verhaal zeer integer gebracht, zonder franje maar krachtig en substantieel. Er staat geen woord te veel, ook geen te weinig.
Yazan kwam in contact met Vluchtelingenwerk Vlaanderen en dat was zijn redding. Als vluchteling heeft hij daar zelf geholpen, het grootste deel van de tijd kon hij toch niet anders dan wachten door het verloop van de procedure. De asielcrisis brak uit rond die tijd, vluchtelingen stonden in lange rijen aan te schuiven voor de Dienst Vreemdelingenzaken en moesten de nacht in open lucht doorbrengen, aan het WTC-gebouw of in het Maximiliaanpark in Brussel. De asielcrisis woedde toen in alle Europese landen.
Yazans verhaal kun je beknopt ook lezen op de site van Vluchtelingenwerk Vlaanderen en op hun blog hoe hij terecht kwam bij een uitgever die het verhaal van een vluchteling wou vertellen.
Zulk een autobiografisch boek zou ik normaal niet quoteren, je kan een levensverhaal niet beoordelen (of het moest gaan over de schrijfstijl). Maar omdat dit verhaal absoluut gelezen moet worden, geef ik ze toch! Stel je maar eens in Yazans plaats, je moet er niet aan denken. Lezen mensen!