Een hart van steen... harde realiteit

Na de pittige, luchtige “De stiefdochter” ervoer ik “Een hart van steen” als een behoorlijke dobber die hard aankomt. Dorrestein tapt hier uit een heel ander vaatje, switcht schrijnende realiteit met nog meer schrijnende toestanden uit het verleden, nog verzwaard door de labiele geestestoestand van de moeder die ten onder gaat in de neerdrukkende familiale chaos. De lezer wordt regelmatig geconfronteerd met zwaarwichtige retro’s, waarin reeds lang overleden gezinsleden een actieve rol spelen om dan met een bocht van honderdtachtig graden weer aan te knopen met de dramatiek van het heden. Dorrestein slaagt erin een bijzonder beklijvend gezinsdrama met al zijn beangstigende aspecten te evoceren, zeer echt en waarheidsgetrouw. “Een hart van steen” is een bikkelharde roman, zeer geschikt voor een bloedernstige leesclub die gedisciplineerd genoeg is om bij de les te blijven.