Trump, een zegen voor de Amerikaanse journalistiek

Zo luidde vorige week een kop in mijn favoriete krant. Hoewel Trump in de VS op voet van oorlog verkeert met kritische kranten en televisiezenders, stijgt hun aantal (digitale) abonnees met sprongen. Ook bij ons staan de kranten al maanden bol van zijn opvallende eerste stappen op het pad van president.
Onderzoeksjournalist David Cay Johnston volgt Trump al zo’n 30 jaar. Hij schreef dit boek ‘om mensen over de hele wereld een waarachtiger beeld te geven van Trump dan het verhaal dat hij zelf heeft opgepoetst en met veel verve en vastberadenheid aan de man brengt. Trump, die zichzelf afficheert als een moderne Midas, ook al verandert veel van wat hij aanraakt in gruis in plaats van in goud, weet hen (journalisten) beter te bespelen dan wie ook’, schrijft hij zorgelijk in het voorwoord van zijn boek, onlangs door Ambo/Anthos uitgegeven onder de titel: The Making of Donald Trump, de zakenman die president werd.
Johnston heeft zich niet laten intimideren door de dreiging met rechtszaken, Trump’s gebruikelijke strategie van tegenaanval. In soepel leesbaar proza geeft hij in 250 bladzijden met sprekende en goed gedocumenteerde details een beknopt beeld van de handel en wandel van Donald John Trump. Diens obsessie met geld en macht, zijn vele uitspraken over vrouwen (inclusief zijn eigen dochter) als objecten, zijn vele complexe relaties met oplichters, maffiabazen en een grote drugshandelaar – het is fascinerende lectuur. Schokkend is hoe overheidsinstanties vanaf het begin gefaald hebben in hun toezicht op Trump’s activiteiten in de bouwwereld, in de casino’s en in het vastgoed. Hilarisch zijn de hoofdstukken over hoe Trump onder een valse naam belde met journalisten om verhalen over romances met vrouwen of succesvolle zakendeals in de publiciteit te brengen. Leugens en bedrog op allerlei terreinen vormen de rode draad in Trump’s biografie. Rechtszaken waarbij hij aan de verliezende hand was, werden steevast afgesloten met een schikking onder de voorwaarde dat de stukken geheim zouden blijven. Samenvattend: ‘… een narcist die onverdraagzame taal uitslaat en weinig begrijpt van het wereldgebeuren, militaire strategie of de dagelijkse praktijk van het Witte Huis’.
Johnston eindigt met een waarschuwing over de enorme belangenconflicten tussen Trump’s complexe financiële banden in onder meer Rusland, het Midden-Oosten en China en zijn verantwoordelijkheden als president, en met een oproep aan het Amerikaanse volk tot waakzaamheid. Dit boek leest als een trein. Was House of Cards nog een vermakelijke serie, de werkelijkheid is alarmerender. Dit boek geeft de nodige achtergrondkennis om het dagelijkse nieuws over de Verenigde Staten beter te begrijpen.