Spannend vervolg op Ragdoll

In Hangman, het vervolg op Daniel Cole’s succesvolle thrillerdebuut Ragdoll, is Emily Baxter de cynische en goedgebekte hoofdpersoon. Zij heeft na de gebeurtenissen in Ragdoll promotie gemaakt tot chef en er is een nieuwe man in haar leven, al heeft ze de grootste moeite om hem echt te vertrouwen. Als er in Engeland en in de Verenigde Staten een aantal gruwelijke moorden gepleegd worden met een vergelijkbaar patroon, moet Baxter samenwerken met collega’s van de FBI en de CIA om te ontdekken wie er achter de schermen aan de touwtjes trekt. Kunnen ze verder bloedvergieten voorkomen? Edmunds, ook bekend uit Ragdoll, speelt een ondersteunende rol op de achtergrond. Maar waar is Wolf gebleven?
Dit tweede deel in de serie is opnieuw met vaart geschreven. Er wordt heen en weer gevlogen tussen Londen en New York. Bloedstollend spannende en verrassende actie-scènes volgen elkaar op en de plotwendingen zijn niet van de lucht. De dialogen zijn vaak pittig en humoristisch. Geleidelijk krijgen we meer van Baxter en van haar counterpart Rouche te zien. Beiden zijn enorm gedreven en gaan tot het uiterste om de zaken op te lossen. De samenwerking tussen de diensten verloopt niet altijd even soepel. Ook hierbij speelt onderling wantrouwen een rol. Heeft CIA-man Rouche een geheime agenda? Een mooie aanvulling op het thema vertrouwen dat Baxter parten speelt in haar privéleven.
Toch haalt dit tweede deel van de serie niet het niveau van deel één. Dat komt vooral doordat de bereidheid van de lezer om mee te gaan in onwaarschijnlijke verwikkelingen, nogal op de proef gesteld wordt. Hier en daar vliegt Cole uit de bocht. De humor maakt soms een geforceerde indruk. Ook weet Cole de achtergronden van degenen die verantwoordelijk zijn voor de misdaden onvoldoende aannemelijk te maken. Het verhaal blijft weliswaar spannend tot aan het eind, maar de royale vijf sterren die door de VN thrillergids werden uitgedeeld, zijn te veel eer.