'Vriendinnen' met een dubbele agenda...

Als je in de Verenigde Staten woont, en je wilt naar een particuliere elite-universiteit als Yale, dan heb je een kruiwagen nodig. Slechts 6% van de inschrijvingen wordt gehonoreerd, en Kate is vastbesloten daarbij te horen. Probleempje: Kate O’Brian is een beurs-studente zonder geld, en ze heeft geen kruiwagen….

Dit gegeven is het startpunt voor Teresa Toten’s nieuwe boek “Pas op, breekbaar” Wie een sprookjesverhaal verwacht in de trant van ‘zielig lief meisje wordt gered, krijgt haar droomvriendin en gaat naar de door haar zo begeerde universiteit’ komt bedrogen uit.

Kate is namelijk alles behalve lief, haar toekomstplan is zorgvuldig uitgestippeld en dat ze daarvoor moet liegen en bedriegen, ach, dat hoort erbij. Ze heeft haar pijlen gericht op rijke klasgenote Olivia. Olivia Sumner heeft zo haar eigen problemen: haar moeder is overleden, haar vader is vooral afwezig en –niet onbelangrijk- ze is psychisch labiel. Perfect voor Kate, die via een vriendschap met Olivia de sociale ladder wil beklimmen.

Er ontspint zich een sinister verhaal, waar bij echter niet alleen Kate maar ook Olivia een dubbele agenda blijkt te hebben. Het wordt echter pas echt ingewikkeld als de knappe Mark ten tonele verschijnt, die zijn zinnen op beide meisjes lijkt te hebben gezet. Is de op eigen belang gebaseerde vriendschap tussen Kate en Olivia daartegen bestand?

‘Pas op,breekbaar’ is een vlot geschreven young adult-thriller, die alles behalve standaard is. De hoofdpersonen zijn niet direct meiden waarvoor je sympathie gaat voelen, maar toch wil je verder lezen. De opbouw van het boek, waarbij het perspectief voortdurend wisselt tussen de dagboekaantekeningen van Kate en de verslagen over het leven van Olivia, draagt daaraan bij.

Teresa Toten gaat met een cliffhanger van start en bouwt daarna heel zorgvuldig de spanning op. Stukje bij beetje leer je de vriendinnen-tegen-wil-en-dank beter kennen en je raakt zelfs een beetje aan ze gehecht. Als Olivia en Kate de ware aard van Mark ontdekken, zit je als lezer op het puntje van je stoel: hoe redden de meiden zichzelf uit deze penibele situatie?

Helaas kreeg ik het gevoel dat Toten die vraag zelf niet adequaat wist te beantwoorden. Het boek vliegt wat mij betreft uit de bocht op een moment, dat eigenlijk de climax had moeten zijn. De schrijfster past een stijlbreuk toe, die ik jammer vindt. Het hoofddeel van het boek staat bol van de psychologische spanning, maar mondt uit in een nogal ongeloofwaardige actiethriller. Dit doet geen recht aan het erg sterke middendeel. Ook het einde van het verhaal, dat de lezer met nogal wat vraagtekens achterlaat , doet daaraan afbreuk.

Pas op Breekbaar heeft een heel goed en spannend basisverhaal maar de afronding had wat mij betreft sterker gekund.