In het Zweedse dorp Linköping wordt een echtpaar dood aangetroffen in een jacuzzi. Hun vijfjarige dochter Ella is onvindbaar. De eigenzinnige en bekwame inspecteur Malin Fors wordt op de zaak gezet.

De schrijfstijl vond ik niet zo prettig lezen in het begin. Korte zinnen en steeds vanuit een andere richting gezien. Of de persoon praat in zichzelf of een persoon kijkt naar een ander persoon, dan weer de overledenen die van bovenaf op de personages kijken en vertellen. Je moet steeds omschakelen.
Maar het verhaal was spannend genoeg om lekker door te lezen en uiteindelijk went de schrijfstijl ook. Natuurlijk hebben we weer te maken met een inspecteur, die worstelt met haar eigen problemen. Ondertussen doet ze ook haar best om Ella te vinden.
Alle personages zijn goed uitgewerkt en ik zie ze dan ook zo in hun kantoor zitten. Hetzelfde geldt voor de omgeving. Dat doet Mons Kallentoft dan wel weer goed. Het onderwerp waar het verhaal uiteindelijk naar toe gaat is ook origineel. Kan er helaas niet meer over zeggen, want dan verklap ik te veel.