Omzeilen van valkuilen

Een verhaal zonder spanning is als een huwelijk zonder passie. Tweevoudig Gouden Strop-winnaar René Appel (1945) waarschuwt schrijvers in spe voor dit gevaar. In Spanning in verhalen, over het schrijven van spannende boeken  legt hij uit met welke valkuilen je tijdens het schrijven van verhalen te maken krijgt en hoe je die het beste kunt omzeilen.
Appel is niet de eerste die de rol van schrijfdocent op zich neemt. Hij neemt deel aan de zogenaamde ‘schrijfbibliotheek’, een serie inspirerende schrijfboeken over tal van onderwerpen die met creatief schrijven te maken hebben. Het estafettestokje blijft van auteur naar auteur gaan totdat alle facetten van het schrijven de revue zijn gepasseerd.

Spanning hoort in alle genres thuis en is dus niet alleen verbonden aan de thriller maakt Appel duidelijk. Verdeeld over tien hoofdstukken besteedt hij onder andere aandacht aan structuur, personages, tijd, conflicten, het doseren van informatie en het verbinden van spanningsfactoren. Hij legt uit hoe je met spanningsbogen dient om te gaan, wat globale en lokale spanning is, wanneer intermezzo'’s gewenst zijn en wat het beoogde effect van cliffhangers is. Om dit alles te verduidelijken haalt hij veelvuldig voorbeelden aan uit boeken van Patricia Highsmith, Thomas Harris, Charles den Tex, Gerard Reve, Tim Krabbé en nog vele andere schrijvers van naam.

Een boek dat de vereiste karaktereigenschappen van een schrijver aan de kaak stelt, is het overigens niet. Wat dat betreft ben je beter af met Het geheim van de schrijver  van Renate Dorrestein of Wie schrijft van Elizabeth George.

Spanning in verhalen, over het schrijven van spannende boeken  is een leerzaam opstapje voor beginnende schrijvers in welk genre dan ook. Voor de uitvoering zul je daarentegen zelf moeten zorgen. Precies zoals Appel het op zijn manier in de afsluitende zinnen verwoordt: “"De stijl is te beschouwen als de saus die van het gerecht een spannend hoogtepunt kan maken. Ik wens iedereen veel succes bij de bereiding."”