Iets te veel van alles

"Ze weten niet wat ze doen" . Een boek met veel psychologische diepgang, wat je kunt verwachten van een auteur die tevens psycholoog is. Het is een boek waarin de schrijver vooral de gedachten en gevoelens van de hoofdpersonen ( Joe, Alina en Samuel) beschrijft. Treffend laat Jussi Valtonen zien hoe de ,met name, onuitgesproken gedachten zorgen voor onderlinge misverstanden, onbegrip en uiteindelijk verwijdering.
Het verhaal begint in 1994 . Joe is een Amerikaanse wetenschapper die verliefd wordt op de Finse Alina. Samen krijgen ze een zoon;Samuel. Ze wonen in Finland, maar door o.a de cultuurverschillen en wederzijdse onbegrip kan Joe niet wennen en voelt hij zich niet thuis. Joe en Alina gaan scheiden en Joe gaat terug naar Amerika. Daar bouwt hij een nieuw leven op inclusief een nieuw gezin en een nieuwe baan. Het contact met Samuel verwatert.
Het verhaal springt vervolgens van Finland naar Amerika en terug en van Joe naar de inmiddels twintiger Samuel en dan weer naar Alina.
Joe heeft een goede baan als neurowetenschapper en z'n leven lijkt prima op orde, totdat hij en z'n gezin worden bedreigd. Dan blijkt ook nog eens dat Samuel in Amerika is en zich heeft bekeerd tot actief dierenactivist . Toeval?
Een aantal eigentijdse onderwerpen komen aan bod zoals dierproeven tbv de wetenschap, de invloed van social media en Joe heeft daarnaast nogal wat te stellen met z'n puber dochters.
Al met al vind ik het boek qua onderwerpen en personages intrigerend, daarom wilde ik wel weten hoe het zou aflopen. Ik vond het einde behoorlijk verrassend. Ik vond het geen makkelijk boek om te lezen; te veel onderwerpen , teveel details en daardoor te veel pagina's. Kortom ; iets te veel van alles... Daarom kwam ik ook niet goed in het verhaal en deed ik langer over het boek dan dat ik normaal zou doen. Ik heb een dubbel gevoel aan het boek overgehouden.