Ouderwets spannende avonturenroman

Met de thriller De codex verliet Douglas Preston vorig jaar zijn samenwerkingsverband met Lincoln Child om een solocarrière te beginnen. Zijn debuut in het bijna vergeten genre van de avonturenroman was sterk. Preston schiep bovendien aansprekende personages als Tom Broadbent en Sally Colorado die hij in zijn nieuwste boek Dinosaurus canyon laat terugkomen.

Het verhaal speelt zich af in de woeste canyons van Nieuw Mexico. De oude geoloog Stem Weathers heeft de vondst van zijn leven gedaan. Hij heeft de exacte plaats van zijn kostbare ‘schat’ in code opgetekend in een dun leren boekje. Maar er is een kaper op de kust in de gedaante van de ambitieuze wetenschapper Corvus die tegen elke prijs de schat in handen wil krijgen. Daartoe huurt hij de niets ontziende moordenaar Maddox in. Deze schurk schiet Weathers vanaf een hooggelegen rotspunt neer. Maar voor hij in de kloof is afgedaald om het boekje te pakken, arriveert dierenarts Tom Broadbent door stom toeval bij de geoloog. De laatste wens van de stervende Weathers is dat het boekje aan zijn dochter wordt overhandigd. Maar wie is de dochter? Verdacht van moord, en met de wrede killer Maddox op de hielen, probeert Tom Broadbent de laatste wens van de oude man te vervulen. Maar voor het zover is worden er sadistische aanslagen gepleegd op Sally en Tom en vallen er tal van doden.

Dinosaurus canyon is een onvervalste avonturenroman met heldere overzichtelijke scheidslijnen tussen boeven en helden. Wie in welke categorie valt is zelfs aan de namen af te lezen: Broadbent (held) en Maddox (boef). Melodie Crookshenk (corrupte wetenschapster).
Het is de helderheid en rolverdeling uit stripverhalen en avonturenfilms uit de jaren vijftig. De held, Tom Broadbent, is zo saai als Kuifje. De werkelijke kleur wordt aan het verhaal gegeven door een bijfiguur als de tot monnik bekeerde ex-CIA man Wyman Ford en een boef als Maddox. Een aartsschurk die elke keer dat hij ten tonele wordt gevoerd een nieuwe schurkenstreek uitbroedt. De lezer houdt niet zozeer van de held, maar haat de boef. Die anti-gevoelens maken dat de lezer krachtig gaat meeleven met de brave, onschuldige held.

Natuurlijk staat de afloop van het verhaal vast. De spanning zit hem in de hindernissen, de tussentijdse problemen, de hinderlagen van de boef. En dat zijn louter clichés. Maar dat hoort zo. De avonturenroman is een van de weinige genres die juist zijn kracht ontleent aan clichés.

Het verhaal van Dinosaurus canyon is in principe simpelweg de aloude zoektocht naar de verborgen schat. Maar de verpakking is goed. Douglas Preston weet de spanning vernuftig op te voeren en heeft hier en daar zelfs een originele draai in petto. Wie van ijzingwekkende spanning, avontuur en heldendom houdt, mag Dinosaurus canyon dan ook absoluut niet missen. Zoveel ouderwets goede avonturenromans worden er tegenwoordig niet meer geschreven.