Een razend knap geschreven boek is dat huiveringwekkende momenten kent.

Hoofdpersoon in deze psychologische thriller is Rosa Thorn (39 jaar), een weinig succesvolle actrice die de kost verdient als inval-docente drama op een middelbare school. Samen met haar puberende kinderen Anna (14) en Danny (17) probeert zij wanhopig de recente dood van haar man te verwerken. Tijd voor een rustig rouwproces is er niet, want de onplezierige gebeurtenissen rijgen zich in een hoog tempo aaneen. Er is geldgebrek, Rosa’s kinderen zijn onuitstaanbaar, op school kan Rosa geen orde houden en tot overmaat van ramp dringt de geesteszieke stalker O’Brien zich binnen in het leven van haar dochter. Als er verminkte en dode dieren op de stoep van Rosa’s huis worden gedeponeerd en als in het park een meisje wordt vermoord, is de vraag of de stalker een ongevaarlijke, beschadigde zielenpoot is of een levensgevaarlijke psychopaat. Ook Rosa’s buren en enkele collega’s op school gedragen zich steeds vreemder en keren zich van haar af. Iedereen lijkt een geheim met zich te dragen. De labiele en angstige Rosa snakt naar bescherming en veiligheid. Daarom verhuurt ze het voormalige atelier van haar man aan de knappe rechercheur Tom Brice. Maar als zij gevoelens voor hem opvat, maakt dat de toestand niet bepaald rustiger.

Obsessies is grotendeels geschreven in de ik-stijl. De beklemmende gebeurtenissen worden gezien door de ogen van de neurotische Rosa. Dat levert een stortvloed aan vrouwelijke emoties op, die zwalken tussen angst, verdriet, woede, afkeer, depressiviteit, achtervolgingswaanzin en hysterie. Gelukkig weet Vena Cork door middel van een knap gehanteerd stijlmiddel de vaart in het verhaal te houden. Zij laat 39 van de 61 hoofdstukken eindigen met een cursief gedrukte, korte overpeinzing van een van de andere personages, meestal omkleed met een waas van geheimzinnigheid. Deze cursiveringen hebben de functie van spanningverhogende cliffhangers, ook al zijn die lang niet altijd geslaagd.

Je kunt Obsessies opdelen in 2 delen: Het eerste deel van het boek is een uitvoerig expose van de geestestoestand van Rosa, die onder alle druk van buitenaf lijkt te bezwijken. Een typische vrouwensoap, waar de gebeurtenissen ondergeschikt zijn aan de sfeer en de emoties. De tweede helft van het boek wordt spannender als het aantal acties toeneemt, zaken op de spits worden gedreven, de obsessies (van meerdere personen) aan de oppervlakte komen, het aandeel van andere personages in belang toeneemt en dreigingen concreter worden.
Het slot van Obsessies is even angstaanjagend als onrealistisch. Vena Cork moet er teveel losse eindjes aan elkaar knopen en slaagt daar niet in. Dat neemt niet weg dat Obsessies als geheel een razend knap geschreven boek is dat huiveringwekkende momenten kent. Sfeervol van het begin tot het einde. Dat maakt dat iedere liefhebber Obsessies zelf moet ervaren, ondanks het slot.