Een fantastisch én ellendig leven

In The Signature of All Things (NL: Het Hart van Alle Dingen) van Elizabeth Gilbert wordt aan het begin van de 19e eeuw Alma geboren. Ze blijkt een begenadigd botanist te zijn. Planten hebben geen geheimen voor haar, maar van mensen en hun onderlinge relaties snapt ze bar weinig. Haar passies en onbegrip zorgen voor een veelbewogen leven vol met pieken en dalen.

Je zou denken dat het lezen van fictie een hele andere leeservaring oplevert dan het lezen van non-fictie en dat is ook zo, maar eigenlijk ook weer niet. Lekker vaag? Laat me het uitleggen. Net als bij Eat, Pray, Love gaat het in The Signature of All Things over grote thema’s: het leven, spiritualiteit, de zoektocht naar geluk en liefde. Bij haar vorige boek maakte Gilbert zich er af en toe te makkelijk vanaf. Soms leek ze er eenvoudig een tegelwijsheidje of inspirerende quote tegenaan te gooien. In dit boek graaft ze dieper. Ze trekt minder snel en minder definitieve conclusies. Het boek benadert de grote vraagstukken wetenschappelijk. Heerlijk voor iedereen die van feiten houdt.

De hoofdpersoon Alma is een geweldig karakter. Ze is lomp. Ze zegt regelmatig het verkeerde; vaak ongelofelijk beledigende dingen zonder dat te willen. Ze is anders, weet dat ze anders is en is daar niet altijd blij mee. Maar ze is ook altijd helemaal zichzelf. Zelden onzeker over haar research. Ze is zich bewust van haar limitaties, maar doet daarbinnen alles wat ze wil en kan.

Dit is zo’n boek waar van alles wat in zit. Heel veel biologie. Religie. Geschiedenis. Seksualiteit. Politiek. Vriendschap. Noem maar op. Aan het einde van het boek en Alma’s ontdekkingsreis kun je niets anders doen dan concluderen dat ze een fantastisch én ellendig leven heeft gehad, maar vooral dat het een voorrecht is geweest om erover te mogen lezen.

Aanrader!