Verbijsterend goede plot

Het lukte Deon Meyer maar niet voet aan Nederlandse grond te krijgen. Vijf boeken liggen in de schappen, maar alleen 13 uur wist landelijke bekendheid te verwerven nadat het in mei de titel ‘VN-Thriller van het Jaar’ kreeg. Even voordat 13 uur in de winkels lag, bracht uitgeverij A.W. Bruna Duivelspiek uit. Het boek verscheen in 2006 al bij Uitgeverij Fontein onder de naam De Artemis Affaire.

Recherche-inspecteur Bennie Griessel wordt als laatste personage geïntroduceerd, maar speelt de belangrijkste rol in Duivelspiek, dat zich afspeelt in Zuid-Afrika. Door zijn jarenlange alcoholisme is hij vervreemd van zijn familie. Hij zoekt het goede, nuchtere pad, maar de dagelijkse strijd tegen zijn alcoholverslaving hindert hem in zijn werk. Een seriemoordenaar steekt met enige regelmaat zijn assegaai, een scherpe speer met lang lemmet, een traditioneel Zoeloe-wapen, recht door het hart van kindermisbruikers. Griessel leidt het onderzoek van de assegaaizaak, en moet met zijn team van jonge rechercheurs, mannen met ambitie maar zonder ervaring, de moorden in de Kaap oplossen.

Je ervaart ook Tobela Mpayipheli's strijd. Hij is een hoogopgeleide militair, geschoold in vechtkunst en guerrillatactiek, die zijn geliefden verloor en niks te verliezen heeft. Hij kan het onrecht van zijn zoons dood niet ongemerkt laten voorbijgaan. Hij is de Artemis van de rechtstaat. Daarnaast is de verhaallijn van call-girl Christine van Rooyen en haar dochter Sonia van belang. Als Christine in de clinch raakt met een drugsbaron, lijkt het kwaad geschied.

De kleurlingen, de blanken, de corruptie op straat en binnen de politie: goed en kwaad, zwart en wit, staan lijnrecht tegenover elkaar. Dat maakt van een moord op volwassen mannen en vrouwen die met kinderen rotzooien het ideale onderwerp voor een pittige discussie. Ook binnen het rechercheteam heerst de tweestrijd tussen het 'rechtvaardige' van de geplande dood op de kindermisbruikers aan de ene kant, tegenover de grove overtreding van de wet aan de andere.

In het begin van Duivelspiek draait het om de karakters die elkaar in rap tempo afwisselen. Hierbij is een aan alcohol verslaafde rechercheur redelijke cliché, maar Deon Meyer weet van Benny Griessel absoluut een boeiend hoofdpersonage te maken. Verhaaltechnisch gebeurt er in het begin weinig. Het taalgebruik vol Afrikaanse woorden die naar het Nederlands of het Engels te herleiden zijn, is prachtig. Nadat je geduld even op de proef is gesteld, word je meegenomen op een vlucht door Afrika. Waarin Deon Meyer subliem goochelt met geloofwaardige personages, tijd en perspectief. De karakterontwikkeling verschuift iets naar de achtergrond. Hierdoor wordt alle ruimte gecreëerd voor het verhaal, met een verbijsterend goede plot als einde.