aangrijpend en tegelijkertijd grappig

100 gelukkige dagen trok meteen mijn aandacht. De zin ‘Wat zou jij doen als je nog 100 dagen te leven had?’ hield mijn aandacht een tijdje vast. Het was best wel een goede vraag waar ik niet meteen een antwoord op wist. Ik had er ook nog nooit over nagedacht. Toen ik het boek aan het lezen was, vroeg ik me dit echter vaker en vaker af.

Het boek zelf gaat over Lucio. Lucio vertelt aan het begin van zijn boek al dat hij gestorven is aan leverkanker met uitzaaiingen naar de longen. Hij noemt zijn kanker ‘vriend Fritz’. Het verhaal wordt verteld door de dode Lucio. Lucio bedriegt zijn vrouw met een klant van hem (hij werkt in een sportschool). Zijn vrouw, Paola, ontdekt dit en zet hem aan de deur. Een aantal dagen later komt hij erachter dat hij leverkanker heeft. Hij heeft nog maar 100 ‘goede dagen’ over, daarna zal zijn lichaam aftakelen en zal hij niet meer veel kunnen doen. Lucio maakt een lijstje met dingen die hij nog wil doen voor hij doodgaat, met ‘zorgen dat Paola me vergeeft’ op nummer één. Als hij op dag nul zit, zal hij in een speciale kliniek zichzelf doden aan de hand van twee injecties ( één verdovende en één giftige). Gedurende zijn 100 dagen doet Lucio al de dingen die hij wou doen. Hij gaat op vakantie met zijn familie, neemt ontslag op zijn werk,… Op het einde van de 100 dagen kan hij besluiten dat het de 100 gelukkigste dagen van zijn leven waren.

Het boek staat vol grappige, leuke, nutteloze weetjes waardoor het onderwerp kanker luchtiger wordt, bijvoorbeeld waarom een zwembad naar chloor ruikt of hoe de donut is ontstaan. De hoofdstukken tellen de dagen van het leven van Lucio af. Op dag nul doet hij aan zelfdoding. Het aftellen is op zich wel leuk gedaan, maar het maakt het boek wel een stuk zwaarder. Je wordt er in het begin van elk hoofdstuk op gewezen dat Lucio niet meer veel dagen te leven heeft.

Lucio spreekt de lezer ook rechtstreeks aan en betrekt hem vaak in het verhaal. Zo staan er in het midden van het boek enkele lege bladzijden waar je in kan schrijven. Ik vond het erg leuk gevonden, hoewel ik er niet in heb geschreven. Misschien doe ik dit later nog wel.

Ik vond het ook erg mooi dat Lucio verjaardag cadeaus regelt voor zijn kinderen als hij er niet meer is. Lucio herhaalde ook zijn huwelijksgeloften voor Paolo en won zo haar hart terug. Ook dit vond ik prachtig beschreven in het boek.

Het begin van het boek was eerder luchtig met grappige passages. Tegen het einde aan, toen hij afscheid van iedereen nam, werd het boek echter heel emotioneel.

Ik vond het een pracht van een boek en ik raad aan iedereen aan om het boek te lezen.