Weefsel van verhalen

Laat je niet afschrikken door dit ruim 1200 pagina's en 1kg wegende boek. Dit verhaal weet alle 1248 pagina's te boeien met een prachtig verteld familie epos vol drama, liefde en een vleugje (chocolade) magie. Dit alles speelt zich af tegen de achtergrond van de roerige geschiedenis, gezien vanuit het communistische Europa achter het ijzeren gordijn. Een setting die voor velen misschien onbekend is, maar daardoor des te boeiender.

De acht (vrouwelijke) hoofdpersonen, hun families, liefdes en hun levensverhalen zijn allemaal even bijzonder. Bij veel boeken ontstaat een voorkeur voor of juist een weerstand bij bepaalde personages, maar Nino weet elk mens zo mooi en rijk (niemand is zwart-wit, op een paar slechteriken na) uit te werken dat elk persoon boeiend is en dat je van elk persoon begrijpt waarom hij/zij de (soms slechte of domme) dingen doet die hij/zij doet.

De verhalen zijn prachtig in elkaar verweven en het einde vormt een perfecte cirkel met het begin. Dit is dan ook het onderliggende thema; al onze levens zijn als de draden in een tapijt met elkaar verweven en vormen samen een patroon. De draden (wij mensen) kunnen niet los van elkaar gezien worden, ze vormen en beïnvloeden elkaar en als je jezelf wil kennen, moet je de andere draden (mensen) binnen jouw patroon kennen. Deze gedachte komt vooral in de laatste paar hoofstukken vol binnen.

Tip: lees direct na het einde de proloog opnieuw...