Twijfel tussen wraak en verzoening

‘Vanochtend – ik lag nog in bed na mijn laatste avondshift – schrok ik wakker van de telefoon. Met een verdoofde tong, alsof ze van bij de tandarts kwam, somde ze de symptomen op die haar bij het ontwaken waren overvallen. Eerst had ze de huisarts gebeld, maar die nam op dat vroege uur nog niet op. Ze zette haar trots opzij en tikte mijn nummer in. Toen het tot me doordrong dat het telefoontje dat ze sinds lange tijd naar me pleegde weer een noodkreet was, nestelde zich een giftige glimlach op mijn lippen.’

De roman begint op het moment dat Rozane een hulpoproep krijgt van haar mama. Jarenlang zint ze op wraak voor wat haar in haar jeugdjaren is aangedaan en nu ziet ze haar kans schoon. Ze neemt zich voor om haar zieke moeder alle hulp te ontzeggen, maar eenmaal ze tegenover haar zit, overvalt de twijfel tussen wraak en verzoening haar.

‘Het ouderlijk huis’ is niet het zoveelste verhaal over een slachtoffer van verwaarlozing en misbruik. Met Rozane zet Rita Vrancken een authentiek personage — dat aanzet tot zelfreflectie — neer. Je begrijpt waarom ze twijfelt en wat haar doet beslissen. Je voelt de verscheurdheid van haar gekwetste ziel en haar diep verlangen naar hechting en liefde.

Het verhaal is associatief opgebouwd, maar toch verrassend helder. Rita Vranckens taalgebruik is veelzijdig: dan eens prozaïsch, soms bezwerend, vaak ook rauw, maar altijd meeslepend. Het plot is waterdicht, het einde bijzonder verrassend. Een onvergetelijke leeservaring!