Schitterend prentenboek over schoonheid en geluk

De man in de wolken is gebaseerd op het gelijknamige lied van Koos Meinderts en Harrie Jekkers. Het verhaal gaat over de man in de wolken, die een bijzonder schilderij heeft met een landschap zo mooi, zo schitterend leeg, zo moet het geweest zijn toen de wereld begon. De man in de wolken deelt het kunstwerk met de mensen uit het dorp beneden in het dal in ruil voor allerhande kleine cadeautjes. Ze mogen zo vaak naar het schilderij komen kijken als ze maar willen. Totdat een vreemdeling hem wijst op de waarde van het bijzondere schilderij, dan lijkt de vrijgevigheid van de man in de wolken voorgoed te zijn verdwenen. De kleurrijke tekeningen van Annette Fienieg geven het verhaal een vrolijke sfeer, terwijl de tekst af en toe ook duister durft te worden. Een prentenboek dat je aan het denken zet over schoonheid en geluk - en over hoe je hier pas echt van kunt genieten als je het met anderen deelt. En laat dit prachtige boek nu net een verhaal om te delen zijn.

De berg stond er altijd al. De man kwam pas later, veel later.

Meinderts weet met weinig woorden een fantasierijke wereld te schetsen en de tekeningen van zijn vrouw Annette Fienieg sluiten hier naadloos bij aan. Vooral de natuur komt schitterend tot uiting in de illustraties: het berglandschap, de bloemen en de beesten, maar ook de schoonheid van een donkere regenbui.

Erg interessant is bovendien dat de lezer nergens het schilderij, waar het hele boek in feite om draait, te zien krijgt. Het schilderij van een landschap zo mooi, zo schitterend mooi, zo moet het geweest zijn toen de wereld begon mag je er zelf bij fantaseren.

Ze zwegen en keken naar het landschap aan de muur, en vergaten voor even hoe treurig en lelijk het leven soms was.

Het hoofdpersonage, de man in de wolken, is een voorbeeld voor iedereen. Hij deelt zijn geluk met wie het maar wil en dat zijn er veel. Elke dag gaan er mensen de berg op om het prachtschilderij te bewonderen. Bovendien maakt Meinderts tussen neus en lippen plaats voor een aantal bijzondere personages, zoals het schelpenmeisje dat van de ene op de andere dag was gestopt met praten, de oude vrouw die een kinderwagen voortduwde met een pop die ze de fles gaf, de man die ruzie maakte met de stemmen in zijn hoofd en de eenzame jongen die eigenlijk een meisje was. Voor de man in de wolken zijn ze allemaal elkaars gelijke.

Hoewel De man in de wolken een heel duidelijke boodschap met zich meedraagt, wordt het verhaal nergens belerend. De heldere schrijfstijl van Koos Meinderts houdt het verhaal toegankelijk. De weinige tekst per pagina geeft je bovendien de tijd om de tekeningen tot in de details in je op te nemen, te reflecteren over de tekst en je onder te dompelen in de grote kleurige vlakken.

De man in de wolken probeerde de vreemdeling te vergeten, maar er was iets veranderd.

Interessant is hoe één vreemdeling het hele wezen, de hele goedheid, van de man in de wolken teniet lijkt te doen - vanaf deze ontmoeting houdt hij het schilderij voortdurend in de gaten om te zien of mensen niet te dichtbij staan of het schilderij aanraken. En op een dag wijst hij zelfs een bezoeker de deur.

De man in de wolken laat je opnieuw kijken naar kunst, maar ook naar de wereld. Geniet van de schoonheid en deel het met anderen, lijkt het boek te willen zeggen, terwijl je de mooie woorden van Koos Meinderts in je opneemt, al genietend van de sprekende tekeningen van Annette Fienieg. Een kunstwerk op zich.