Het spannende verhaal van een verboden liefde

In Delirium maken we kennis met Lena. Een lief en gehoorzaam meisje – niemand bijzonders, al zegt ze het zelf. In de Verenigde Staten van de toekomst waar Lena woont, wordt de liefde gezien als een ziekte. Maar gelukkig kan die genezen worden! Iedere jongere krijgt rond zijn/haar 18e verjaardag deze Cure – vanaf dat moment ben je pas echt veilig voor de gevaarlijke ziekte. Lena is ongeduldig en kan niet wachten totdat de Cure aan haar wordt toegediend..

Toen ik Delirium in 2013 voor het eerst las was ik al meteen weg van de wereld die Lauren Oliver gecreëerd heeft. Het idee dat liefde niet iets positiefs is, maar een ziekte vind ik enorm origineel en de uitwerking van deze wereld bevat bovendien enorm veel details. Veel mensen zeggen dat alle dystopische boeken op elkaar lijken, maar de Delirium trilogie toont wat mij betreft toch zeker aan dat er ook binnen het genre veel verschillende subgenres en thema’s zijn.

In een wereld waarin de liefde verboden is, zijn er natuurlijk een heleboel mensen stiekem aan het rebelleren. Logisch, want wie zou er nu in een liefdeloze maatschappij willen leven?! Als deze zogenaamde sympathizers echter ontdekt worden, hebben ze kans op hoge straffen of zelfs de doodstraf. Maar dat houdt lang niet iedereen tegen..


Delirium wordt gekenmerkt door een aantal zeer toffe personages. Mijn persoonlijke favorieten zijn Hana en Grace, maar ook ons hoofdpersonage Lena vind ik een toffe chick – al mag ze misschien iets meer zelfvertrouwen hebben. Het voornaamste pluspunt op het gebied van personages en hun onderlinge relaties vind ik het feit dat de liefde tussen twee mensen zich rustig ontwikkeld. Ik vind het fijn om te lezen over een relatie die niet vanaf pagina één in het boek uit het niets ontstaat.. Ook de vriendschap tussen Lena en Hana vind ik erg sterk, en vooral ook realistisch, geportretteerd.

Wat ik bovendien erg leuk vind aan dit boek is dat ieder hoofdstuk begint met een klein stukje tekst. Een quote of psalm uit The Safety, Health and Happines Handbook, een kinderliedje, de tekst van een pamflet over de ziekte, ga zo maar door. Dit geeft jou als lezer een uniek kijkje in de wereld waarin Lena leeft, zonder dat je in de hoofdstukken zelf ellenlange beschrijvingen moet lezen. Ook zie je hoe de overheid op deze manier de bevolking in haar macht houdt. Veel boeken en muzieksoorten zijn bijvoorbeeld verboden om te lezen of naar te luisteren – in de Verenigde Staten van de toekomst heerst er een hoge mate van censuur.


Ondanks dat het een reread was, werd ik weer helemaal van begin tot eind meegezogen in het verhaal van Delirium. De schrijfstijl van Lauren Oliver leest heerlijk weg en het verhaal kent verschillende onverwachte plotwendingen. Zelf was ik bijvoorbeeld helemaal het gedeelte over Lena’s moeder vergeten..

De cliff hanger aan het einde herinnerde ik me daarentegen maar al te goed.. Dat betekent echter niet dat ik niet met tranen in mijn ogen Delirium sloot – nee, ook deze keer werd ik weer geraakt door het einde van het verhaal. Van het vervolg, Pandemonium, kan ik me eigenlijk nog veel minder herinneren, dus ik heb heel veel zin om verder te lezen in het vervolg!

Deze recensie verscheen ook op Oog op de Toekomst.