Een stapje uit mijn comfortzone.

Van Agora Books ontving ik Sneeuw als As onverwacht als recensie-exemplaar en eerlijk gezegd had ik meteen al het gevoel dat dit boek niet echt iets voor mij zou zijn. Ik lees nou eenmaal niet graag zo fantasy, maar ik besloot Sneeuw als As toch een kans te geven. Hoewel sommige dingen in het verhaal echt behoorlijk cliché waren, heb ik uiteindelijk nog redelijk van dit boek van Sara Raasch kunnen genieten.

Zestien jaar geleden werd het koninkrijk Winter overmeesterd door de kwaadaardige koning van Lente, koning Angra. De Winterianen werden tot slaaf gemaakt en hun magie werd hun afgenomen. Alle hoop is nu gevestigd op de acht mensen die wisten te ontsnappen en sindsdien nog altijd op de vlucht zijn. Meira was nog maar een baby toen Winter werd aangevallen en kent alleen het leven als vluchteling. De Winterianen zijn vastbesloten om hun rijk ooit terug te veroveren en ondernemen daarvoor gevaarlijke verkenningstochten, waarbij Meira tot haar frustratie nooit mee mag. Toch wil ze niets liever dan haar steentje bijdragen in de strijd om de verloren magie van de Winterianen.

Laat ik eerlijk zijn, Sneeuw als as is een boek dat ik zelf niet uitgekozen zou hebben. Maar ik doe graag een stapje uit mijn comfortzone en probeerde het boek met een open blik in te gaan. Toch vroeg ik me al op de tweede pagina af waaraan ik was begonnen, met name door de manier waarop de romantiek er duimendik bovenop lag. Gelukkig ging ik vanaf ongeveer halverwege het boek steeds meer op in het verhaal en heb ik er uiteindelijk nog redelijk van kunnen genieten.

De romantiek bleef echter wel veel te cliché naar mijn smaak en ook het hoofdpersonage Meira vond ik wat stereotiep. Een doodgewoon meisje - dat overigens behoorlijk veel klaagt in de eerste hoofdstukken - dat haar volk wil redden en een belangrijke rol wil spelen. Voor mijn gevoel heb ik dit verhaal al vaker gelezen.

Wel vond ik de geschetste wereld tof in elkaar zitten en de manier waarop magie in het verhaal verwerkt was sprak me zeker aan. Sommige dingen in het plot waren behoorlijk voorspelbaar, maar de world building getuigde toch van een beetje originaliteit. Ook de schrijfstijl geeft Sneeuw als as wat mij betreft pluspunten, het verhaal las gemakkelijk en vlot. De actiescènes waren overigens ook erg goed  beschreven.

Sneeuw als As heeft een prachtige cover, maar helaas wist het verhaal zelf mijn hart niet te stelen. Ik vond dat er teveel aandacht ging naar de zeer clichématige romantiek van oa. een onbeantwoorde liefde. Echt al op pagina twee voelde ik aan welke strekking de liefde zou nemen en ik had helaas geen ongelijk. Ook de grote plottwist was voor mij allesbehalve een verrassing. Wel vond ik de manier waarop magie doorheen het verhaal verwerkt was erg origineel en de schrijfstijl las lekker weg, waardoor ik het boek uiteindelijk toch uitgelezen heb. Tegen het einde begon ik steeds beter in het verhaal te komen en zelfs een beetje mee te leven met de strijd. Toch vraag ik me af of dit boek zelfs voor fans van fantasy het juiste boek is, want ik heb het idee dat echt alle clichés uit het YA fantasy genre aangehaald worden. Een prima, vlot lezend, boek voor tussendoor, maar wat mij betreft geen hoogvlieger.
Deze recensie verscheen ook op Oog op de Toekomst.