Gevangen in een baljurk

Komend weekend vieren we alweer het éénjarig jubileum van de Dear Book Nerd Book Nerd. Dat vieren we niet alleen met taart, een hoop gezelligheid én een skype gesprek met Amy Ewing: er wordt natuurlijk ook een boek besproken. Deze keer is de keuze gevallen op The Jewel geschreven door, jawel, Amy Ewing.
Violet Lasting is een surrogaat. Sinds haar twaalfde zit ze in Southgate - een houderij voor surrogaten - om zich voor te bereiden op haar taak in de Jewel. Het boek begint op haar laaste dag als Violet: vanaf de dag van de veiling zal ze door het leven gaan als nummer 197. Op deze veiling wordt  Violet verkocht aan een hertogin, één van de rijkste dames van het land. In het landhuis van de hertogin wacht haar een leven vol luxe, maar ook een leven vol gevangenschap en duistere plannen. Want de Jewel is niet zo'n paradijs als het van buitenaf lijkt.

De toekomst zoals Amy Ewing deze schetst in The Jewel is allesbehalve origineel, maar wel goed uitgewerkt. Ik zie de verschillende ringen van de stad goed voor me en ook het leven van een surrogaat wordt in de details uitgewerkt. Deze toffe toekomstvisie zorgde er in combinatie met de vlotte schrijfstijl voor dat ik dit boek echt verslonden heb: ik las The Jewel boek in één middag uit (op twee hoofdsukken na).
Na het uitlezen van The Jewel weet ik nog altijd niet zo goed wat ik van het hoofdpersonage Violet, oftewel 197, moet vinden. Ze komt enerzijds nogal naïef over, maar tegelijkertijd is ze wel voortdurend ongehoorzaam. Ook vind ik haar iets te perfect, maar dat is natuurlijk wel te verwachten van een surrogaat met zo'n hoog nummer. Het is niet dat ik dit Violet echt stom vond, maar ik kreeg gewoon geen band met haar. Personages die ik wel heel tof vind zijn Dahlia, Garnet en Raven.

De romantiek in dit boek was helaas een duidelijk geval van insta-love die nergens verdieping kreeg. Opeens zeggen de personages dat ze elkaar 'heel' maken. Al lijkt me dat wat onwaarschijnlijk als je elkaar pas net kent, maar misschien ben ik hier gewoon te onromantisch of te cynisch voor. Daarnaast stoort het me ontzettend dat personages in boeken nooit van voorbehoedsmiddelen gehoord hebben - zeker als je weet dat je partner wisselende seksuele contacten heeft gehad, dan lijkt het me belangrijk om een condoom te gebruiken. Zo jammer dat er in Young Adult boeken maar zo weinig aandacht wordt besteed aan zo'n belangrijk onderwerp.

Mijn derde kritiekpuntje op dit boek heeft te maken met de Auguriën. Persoonlijk zag ik deze gave (?) niet zo goed voor me en dit vormde voor mij niet echt een meerwaarde voor het verhaal. Er zou wat mij betreft een andere / betere reden bedacht mogen worden waarom de adel geen kinderen kan krijgen en jonge surrogaten moet aanstellen. Maar dat is misschien gewoon omdat ik dit vleugje fantasy niet bij de rest van het verhaal vind passen.
Veel mensen maken de vergelijking tussen The Jewel en The Selection, maar zelf zie ik de gelijkenis eigenlijk alleen in de cover en de mooie jurken die de personages mogen dragen. In The Selection draait het allemaal om het hart van één man te winnen in een afvalrace, terwijl de meisjes in The Jewel heel wat slechter af zijn. Zij worden behandeld als slavinnen of zelfs huisdieren en zijn enkel nuttig om het nageslacht van de adel te dragen. Dan zie ik eerder overeenkomsten met bijvoorbeeld The Handmaid's Tale, Eve en Wither waarin vrouwen ook als broedmachine gezien worden.

Zoals je ziet heb ik behoorlijk wat aanmerkingen op The Jewel. Het verhaal was allesbehalve origineel, de romantiek was erg cliché en ik kreeg ook niet echt een band met Violet. Toch kan ik niet anders dan dit boek met vier sterren beoordelen: ik heb namelijk ontzettend genoten van het lezen. Ik kon niet stoppen met lezen en las het hele boek in één middag uit. De geschetste toekomstvisie sprak me enorm aan en de (ietwat voorspelbare) cliffhanger maakt me nieuwsgierig naar meer. Er is vanalles aan te merken op het verhaal, maar uiteindelijk is het voor mij het leesplezier dat de doorslag geeft. Een prima boek om je aan te verwarmen in de koude wintermaanden.Deze recensie verscheen ook op Oog op de Toekomst.