Een vreemde eend in de bijt.

Vreemd en intrigerend.
Dit zijn de meest in het oog springende elementen in het begin, tijdens en na het lezen van de gewaagde debuut thriller van Frederik Baas. Vreemd omdat het verhaal meer word verteld dan het zichzelf ontwikkeld, intrigerend omdat het de spanning van een thriller dicht benaderd door de zorgvuldige opgebouwde en trage verhaallijn.
Uitgever Robbert vertrekt voor een korte vakantie met zijn vriendin Barbara en haar zoontje Rens naar de Ardennen. Een van zijn schrijvers heeft daar een vakantiewoning gekocht om daar aan zijn tweede boek te werken na het klaterende succes van zijn debuut. Het contact is stroef. De schrijver uit wiens perspectief dit boek geschreven word zit eigenlijk niet op zijn uitgever te wachten. Gelukkig vind hij in Barbara en haar zoontje een welkome afleiding. Langzaam ontvouwt zich op die manier waar het verhaal eigenlijk over gaat; De plotselinge verdwijning van een verstandelijke gehandicapte vrouw vormt aan de ene kant zijn inspiratiebron voor een nieuw verhaal maar werpt ook op onverklaarbare wijze een behoorlijke blokkade op.
Frederik Baas-het pseudoniem waaronder Jan van Mersbergen zich in dit genre waagt- is een gedegen schrijver. Hij karakteriseert zijn personages zodanig dat je hun belevingswereld kunt voelen. Hij weet het verhaal op een dusdanige manier op te zetten dat je voortdurend benieuwd bent hoe en welke ontwikkeling er in het verschiet ligt.
Daar ligt direct het gevaar. Een schrijver die zich een ander genre toedicht zal de lezer er direct van moeten overtuigen dat hij niet in een roman of een eenzijdige vertelling terecht is gekomen. Dat kan er namelijk toe leiden dat het verhaal tussen kop en staart zijn spanning verliest. Het risico dat een lezer selectief op zoek gaat naar de voor hem nodige ingredienten die aan zijn verwachtingen voldoen, ligt hierdoor op de loer.
Daarom is het thrillerdebuut van Jan van Mersbergen ook een vreemde eend in de bijt. De ingredrienten voor een volmaakt verhaal zijn aanwezig, alleen de manier waarop de lezer er in meegenomen word vereist wel de nodige aanpassing en inleving. Als dit boek vanuit een ander perspectief zou zijn geschreven, had het waarschijnlijk een robuuster en krachtiger effect gehad.
Zoals het einde. Als ervaren lezer voel je dat ergens de verkeerde kant op word gestuurd en hoop je dat je terecht in de val bent gelopen. Het is aan een ieder om zelf te beoordelen of dit debuut van Frederick Baas daarin is geslaagd. Maar wie niet waagt die niet wint. Het is een knappe prestatie op zich.