Ik ben over het algemeen een fan van Karin Fossum's thrillers, bij het ene boek al meer dan het andere, maar over het algemeen hou ik van haar stijl. De moord op Harriet Krohn vond ik eigenlijk maar matig. Goed geschreven, dat wel, maar ik bleef toch een beetje teleurgesteld achter.
Het verhaal over Charlo is meeslepend, maar na een tijdje wordt het wat langdradig... Ik merkte dat ik na een tijdje begon vooruit te bladeren om te zien wanneer Sejer nu eindelijk zou opduiken.

Ik zou het jammer vinden als Fossum in de toekomst meer de kant op wil van haar roman Gestrand (uit 2006). Ik blijf toch vooral een fan van haar boeken met Sejer in de hoofrol!