Prachtig, huiveringwekkend, indrukwekkend en verontrustend

Nieuwsgierig naar dat wat mensen beweegt en vooral om te willen begrijpen wat ik niet kan bevatten. Dat waren de redenen waarom ik het boek ‘Sultan en de lokroep van de jihad’ van Johan van de Beek en Claire van Dyck kocht. Het is het verhaal van de 19-jarige Sultan Berzel uit Maastricht die in 2014 naar Syrië reist en die zich kort daarna opblaast in Bagdad en in zijn dood 23 mensen meesleurt. Niet alleen zijn daad en radicaliseringsproces zijn in het boek uitgebreid beschreven. De auteurs beschrijven minutieus het hele verhaal van Sultan, zijn achtergrond en drijfveren, de ingewikkeldheid waarbinnen Sultan volwassen wordt en uiteindelijk ook radicaliseert. De bevindingen van Johan en Claire zijn huiveringwekkend indrukwekkend en verontrusten ook. De verontrusting zit voor mij niet zo zeer in hoe het allemaal kon gebeuren, maar meer in ‘We weten niet wat we niet weten’. Johan en Claire halen dit een paar keer aan in hun boek. Het is volgens mij de essentie van het boek en een oproep aan politiek en samenleving. Tijdens het lezen van het boek vroeg ik mijzelf regelmatig af waar oplossingen gevonden kunnen worden. In de islamitische samenleving? In de westerse wereld? Bij de overheid? Bij de ouders? Toch een grotere rol voor moeders? Misschien een apart ministerie waardoor er meer aandacht is voor dat wat we niet weten. We weten immers niet wat we niet weten. Johan en Claire benadrukken het steeds opnieuw. Kern is dat het ontzettend complex is voor jongeren om met elk been in een andere wereld te staan. Hoe vorm je dan je zelfvertrouwen? In éen wereld is dat al ingewikkeld genoeg. Kortom een prachtig, huiveringwekkend, indrukwekkend en verontrustend boek. Het was de hoogste tijd dat iemand het schreef.