Lezersrecensie
Het leven een depressie
29 juni 2019
Karl Geary debuteerde in 2016 met de roman Montpelier Parade. Het boek is geschreven in de jij-vorm. Kijk maar naar deze zin: “Je propte de natte krant onder je oksel en schoot naar de winkeldeur om hem voor haar open te doen.”
Bijzonder.
Montpelier Parade gaat over 16-jatige Sonny Knolls die opgroeit in een arbeiderswerk vol armoede, ellende en weinig kansen. Iets wat tegenwoordig zo mooi een ‘lage ses’ heet. Sonny wordt hals over kop verliefd op een oudere vrouw, Vera, die ervoor zorgt dat hij belangstelling krijgt voor literatuur en kunst. Ze zorgt ervoor dat hij zicht krijgt op een andere route in zijn leven. Ze ontneemt hem voor even het zicht op het pad van de uitzichtloosheid. En dat terwijl zij zelf, omringd door kunst, literatuur en schoonheid, het leven uitzichtloos vindt. Halverwege de roman doet Vera een zelfmoordpoging. Die mislukt omdat Sonny tijdig de hulpdiensten belt. Als hij haar bezoekt in het ziekenhuis, zegt ze tegen Sonny dat haar mislukte poging geen schreeuw om aandacht of hulp is: ‘Ik schreeuw niet om hulp, ik wil geen hulp. Snap je?’
Er ontwikkelt zich een liefdesrelatie waarin ze elkaar nodig hebben om te ontsnappen aan hun eigen demonen en problemen. Sonny heeft, net als Mannie, een moeder die niets anders doet dan vitten. Van zijn vader en oudere broers hoeft hij geen steun te verwachten. Alleen Vera kan hem een perspectief op de wereld bieden dat hem aanlokkelijk lijkt. Maar goed, zij doet een volgende zelfmoordpoging en raakt in coma. Hij is ondertussen van school getrapt omdat hij een mede-leerling heeft afgetuigd en zijn toekomst lijkt te liggen in de slagerij waar als hij al klusjes deed.
Aan het eind van het boek, als Sonny Vera bezoekt in het ziekenhuis, merkt hij tegen een verpleegster op dat er geen remedie bestaat tegen depressies. ‘Nou, nee, dat is niet waar, er zijn heel succesvolle behandelingen. Dit land leeft nog in de donkere middeleeuwen als het op depressie aankomt, maar toch.’
Het land is Ierland. Omringd door zeeën en een oceaan. Je begrijpt wel wie er aan het eind van het boek het koude, zoute water instapt.
Bijzonder.
Montpelier Parade gaat over 16-jatige Sonny Knolls die opgroeit in een arbeiderswerk vol armoede, ellende en weinig kansen. Iets wat tegenwoordig zo mooi een ‘lage ses’ heet. Sonny wordt hals over kop verliefd op een oudere vrouw, Vera, die ervoor zorgt dat hij belangstelling krijgt voor literatuur en kunst. Ze zorgt ervoor dat hij zicht krijgt op een andere route in zijn leven. Ze ontneemt hem voor even het zicht op het pad van de uitzichtloosheid. En dat terwijl zij zelf, omringd door kunst, literatuur en schoonheid, het leven uitzichtloos vindt. Halverwege de roman doet Vera een zelfmoordpoging. Die mislukt omdat Sonny tijdig de hulpdiensten belt. Als hij haar bezoekt in het ziekenhuis, zegt ze tegen Sonny dat haar mislukte poging geen schreeuw om aandacht of hulp is: ‘Ik schreeuw niet om hulp, ik wil geen hulp. Snap je?’
Er ontwikkelt zich een liefdesrelatie waarin ze elkaar nodig hebben om te ontsnappen aan hun eigen demonen en problemen. Sonny heeft, net als Mannie, een moeder die niets anders doet dan vitten. Van zijn vader en oudere broers hoeft hij geen steun te verwachten. Alleen Vera kan hem een perspectief op de wereld bieden dat hem aanlokkelijk lijkt. Maar goed, zij doet een volgende zelfmoordpoging en raakt in coma. Hij is ondertussen van school getrapt omdat hij een mede-leerling heeft afgetuigd en zijn toekomst lijkt te liggen in de slagerij waar als hij al klusjes deed.
Aan het eind van het boek, als Sonny Vera bezoekt in het ziekenhuis, merkt hij tegen een verpleegster op dat er geen remedie bestaat tegen depressies. ‘Nou, nee, dat is niet waar, er zijn heel succesvolle behandelingen. Dit land leeft nog in de donkere middeleeuwen als het op depressie aankomt, maar toch.’
Het land is Ierland. Omringd door zeeën en een oceaan. Je begrijpt wel wie er aan het eind van het boek het koude, zoute water instapt.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
