Trippen zonder drugs

Zes vrienden hebben hun eindexamen achter de rug en zullen gaan verderstuderen. Op 25 juni 1988 besluiten ze het afstudeerfeest in te zetten met een gezamenlijk lsd-feestje. Dat loopt fout af. High van de lsd spring Lies van een brug te pletter. Vanaf dan verandert de wereld van de vijf overgebleven vrienden. Vooral voor Mick, die meteen meegezogen wordt in de wereld van het drugsdealen. Wat volgt is een thriller die Mick zowat overal ter wereld brengt en waarin hij ongeveer alles meemaakt wat een mens in zijn leven mee kan maken.

Dannis Kramers schrijft meer dan 400 bladzijden vol en laat de lezer amper adempauze. Het boek is een opeenvolging van korte hoofdstukken waarvan er heel veel eindigen op een dusdanige manier dat je niet anders kan dan de pagina omslaan en het volgende hoofdstuk beginnen. En het volgende, en het volgende, en zo blijf je maar lezen. De hoofdstukken hebben allemaal - op het eerste na - een titel die een tijdsaanduiding is die relatief is t.o.v. de tijd in het vorige hoofdstuk. De ondertitel is steeds een plaatsaanduiding. Het bijzondere aan de titel is dat het het boek een enorme vaart geeft. "Een uur later", "twee dagen later", "zeven minuten en twintig seconden later", enz... De ondertitel is dan weer heel belangrijk omdat Mick na verloop van tijd zo ongeveer overal ter wereld zit en dan is het wel handig om te weten waar hij precies is.

Het boek is ruwweg in te delen in drie grote delen: de Nederlandse periode, de Aziatische periode en de Zuid-Amerikaanse periode. In de eerste twee delen is het boek niet zozeer spannend op de manier waarbij je op het puntje van je stoel gaat zitten nagelbijten, maar wordt de spanning gegenereerd door die snelle opeenvolging van gebeurtenissen. Die is er in het laatste deel nog steeds maar dan wordt het ook nog eens echt spannend omwille van de ontwikkelingen zelf. De spanning zakt ook nooit ergens in, ook al zijn er onderweg wel een paar momenten waarop je denkt: "Hm, misschien had de auteur hier beter wat stukjes geschrapt." Het gaat dan om verhaallijnen die wat overdreven lijken en die de geloofwaardigheid van het boek ondermijnen. De plots flitsen echter zo snel aan je voorbij dat ook die stukjes zo weer om zijn.

De wereld van de drugs is misschien niet meteen een wereld waarin elke lezer geïnteresseerd is en waar die liever ver van wegblijft. Dat is in dit geval echter geen excuus om het boek niet te gaan lezen. Het boek is trippen zonder drugs. Op het einde, en voor de oplettende lezer ook ergens rond driekwart, hint de auteur bovendien ook naar een mogelijk vervolg en dat is een hint die de meeste lezers heel gretig zullen oppikken.

'King Coke' schopte het tot de shortlist van de Hebban Debuutprijs Thriller 2017.