De grote kracht van T. Jefferson Parker schuilt in een neerzetten van zeer overtuigende hoofdpersonen. Joe Trona (de Silent Joe van de Engelse titel) draagt als ik-figuur het boek.
De verhouding met zijn vermoorde vader, de omgang met zijn collega’s en superieuren en de intimiteit met de vrouw die in zijn leven komt, worden meeslepend beschreven. Al lezer kun je je moeiteloos identificeren met de complexe Joe Trona. Het oplossen van de moord lijkt van minder belang te zijn dan het neerzetten van het karakter en de innerlijke strijd van Joe Trona. Het boek wemelt van de corrupte politici en criminelen. Het boek had voor mijn gevoel aan kracht gewonnen als er iets minder verbanden tussen allerlei personages gelegd waren.
Met Littekens van de nacht haalde Parker zijn eerste Edgar Allan Poe Award binnen. Voor mijn gevoel net iets te veel eer. Het is weliswaar een voortreffelijk boek van een begenadigd schrijver maar als thriller had ik er nét iets meer van verwacht.