Heftig en ontroerend

Rond deze tijd van het jaar lees ik vaak oorlogsromans, niet alleen omdat deze boeken dan uitkomen, maar ook omdat ik het belangrijk vind dat verhalen over de Holocaust gelezen worden. Zeker met hoe de wereld er nu uit ziet, vind ik het belangrijk om deze, en verhalen over andere oorlogen, te blijven lezen.

Het is heftig, dat weet ik van tevoren en toch word ik elke keer weer geraakt door deze verhalen. Niet alleen omdat ze zo heftig zijn, maar omdat de auteurs die hierover schrijven, ze zo realistisch neerzetten. ‘De gave van Hanna Mendel’ is een fictief verhaal over een Joods meisje dat in Auschwitz terecht komt en door piano te spelen misschien wel kan overleven. Een ontroerend verhaal, waarin Suzy Zail keuzes naar voren brengt waar je nog lang over na zult denken.

Wat zou jij doen om te overleven? Zou jij, als je zo goed kon pianospelen, dit ook doen om te zorgen dat je extra eten krijgt? Hoe ga je om met een verliefdheid op iemand wiens vader zich onmenselijk gedraagt? Deze en andere vragen blijven door je hoofd spoken terwijl je dit boek leest. Suzy Zail heeft dit fictieve verhaal van Hanna zo realistisch geschreven. Natuurlijk weet ik niet hoe het in Auschwitz was, maar door dit soort verhalen kun je je het een beetje voorstellen.

Regelmatig moest ik dit boek opzij leggen, gewoon omdat het heftig is. Toch las ik het binnen een dag uit, omdat het me zo raakte. Ik wilde weten of Hanna het overleefde, maar ook werd ik keer op keer geraakt door de gedetailleerde omschrijvingen van het leven in een kamp.


‘De gave van Hanna Mendel’ staat misschien bij de young adult boeken, maar is ook voor volwassenen een aanrader om te lezen. Ontroerend, heftig en zeker een boek waar je langer over na zult denken.