Het blijft boeien!

Het zesde deel van de serie 'De grote eeuw' (Drie broers, twee oorlogen, één eeuw) is deze roman. Dit deel gaat over Eric, een jong familielid van de grote familie Lauritzen. Het speelt zich af op twee niveaus, eentje in de jaren vijftig en het andere op een iets beschouwender manier in 1968, als hij in Parijs woont. In de jaren vijftig beschrijft de ikverteller (Eric dus) zijn omstandigheden, zijn leven met een (stief)vader Harry, zijn moeder en zijn (wat vaag beschreven) broertje Axel. Hij is een goede zwemmer en dat blijkt hij uiteindelijk van zijn 'echte' vader te hebben, een Fransman. Allerlei ervaringen, met de familie, met financiële omstandigheden, met school, met kostschool beschrijft hij en tussentijds lees je het commentaar dat een van zijn tantes geeft op zijn schrijfsels, als hij in 1968 in Parijs alles opschrijft. Het is in die zin wel bijzonder, maar de veranderingen die in het noorden plaatsvinden onder invloed van de culturele en politieke omstandigheden in de wereld staan voorop. En dat de invloed van Amerika daarbij van grote invloed is, mag duidelijk zijn. Nog één deel te gaan.