Knap verhaal en aangename kennismaking

Olivia redt bedrijven. Ze is financieel directeur bij een familiebedrijf dat porselein maakt. De cover is daar dan ook een mooie link mee. Op de cover staan twee borden tegenover elkaar waarvan er één gebroken is. Of dit ene bord dan wel haarzelf ofwel haar zieke broer symboliseert, wordt in dit verhaal uit de doeken gedaan.
Op een dag krijgt ze een telefoontje van haar broer Marcus. Marcus is al jaren diabeticus en staat op het punt geopereerd te worden waarbij zijn been zal worden geamputeerd wegens een bloedvergiftiging. Hoewel ze hem al zeker een jaar niet meer heeft gezien, wordt Olivia hier met een enorme kracht door geraakt. Ze denkt dat haar broer hier niet mee zal kunnen omgaan en dat hij te emotioneel is, maar naarmate het verhaal vordert, wordt deze beoordeling meer en meer op haar zelf betrokken. Haar gezin en zelfs haar werkcollega's kunnen makkelijker met haar broer overweg dan zij zelf. Hier komt ze zelf maar langzamerhand met stukjes en beetjes achter.
Dit is een boek waarbij je zelfbeeld en je zelfkennis van groot belang zijn. Hoe is het zo ver kunnen komen? Welke rol speel je echt voor je relaties en je omgeving en klopt dat met wat je er zelf van denkt?
Ik heb genoten van het verhaal en ik vond het een fijne kennismaking met de Nederlandse schrijfster, Esther Gerritsen, waar ik verder nog niets van heb gelezen. Van haar mag er zeker nog iets op mijn pad terechtkomen.
Ook fijn dat na zolang wachten een schrijfster het boekenweekgeschenk van dit jaar mocht schrijven trouwens!