Melodramatisch en saai

Met Hallo, tot ziens en alles daartussen is Jennifer E. Smith niet aan haar proefstuk toe. Het verhaal begon veel belovend: Claire en Aiden brengen een laatste avond samen door voor ze elk naar een andere universiteit, duizenden kilometers van elkaar, vertrekken. Bovendien moeten beslissen of ze samen een relatie gaan blijven hebben of niet. Ze bezoeken op aangeven van Claire een heleboel plaatsen die hun relatie kenmerkt om er zo uit te komen of ze al dan niet samen gaan blijven.
Het verhaal verzandt echter al heel vlug in een saai melodramatisch geheel met telkens hetzelfde gekweel waar totaal geen vaart in zit. Het is misschien wel een realiteit waar heel wat mensen in verzeild geraken, maar het is niet geestig om lezen. Je wordt helemaal depri van de neerwaartse spiraal van het boek, waarin elke spanning ontbreekt.
Jammer, het had zoveel meer kunnen zijn.