Een prachtverhaal: fictie en non-fictie zijn naadloos met elkaar verweven. Dan Brown prijst dit boek aan als “thriller naar mijn hart”, maar het is meer en beter. Het heeft voor mij antwoorden gegeven (fictieve antwoorden weliswaar), die volkomen aanvaardbaar zijn. Ik heb van jongs af aan een fascinatie gehad voor de Romanovs en voor het jongste meisje Anastatia dat telkens door de tijd heen weer eens opdook. Zijn er DNA-monsters verwisseld of waren het allemaal fake-Anastasia’s, niemand zal ooit de ware toedracht weten.

Na het eerste hoofdstuk sloeg de hoofdpersoon na een zeer spannende achtervolging een zucht en op dat moment merkte ik dat ik ook al die tijd mijn adem had ingehouden. Dit boek was voor mij een stukje geschiedenis dat weer opnieuw tot leven kwam. Voor mij was dit, waarschijnlijk dus door het onderwerp, een echte topper.