Een vrouw, die haar man verloren heeft, probeert haar kinderen zo goed mogelijk op te vangen. Maar de kinderen keren zich oogwaarschijnlijk steeds meer van haar af. Zij voelt zich steeds meer en meer machteloos staan als moeder en ze kan de kinderen steeds minder bereiken. Dan worden zijzelf en haar dochter Anna gestalkt en er gebeuren steeds meer vreemde dingen. Ze heeft soms het gevoel dat er iemand in huis is geweest.
Ze voelt dat ze steeds meer de controle over alles verliest. De buren gaan steeds vreemder doen. De directeur van de school waar ze is gaan werken gedraagt zich heel vreemd. Er staat een man dagenlang voor haar huis en de politie vind dat ze zich overdreven veel zorgen maakt.
Dan wordt er een meisje dood aangetroffen en ze leert een politieman van de moordbrigade kennen. Ze biedt hem een kamer in haar huis aan, omdat ze het prettig vindt dat er iemand in de buurt uit en omdat dit ook betekent dat er wat meer geld binnenkomt. Ze krijgt een relatie met hem en de kinderen nemen dat haar niet in dank af. Zijzelf voelt zicht schuldig tegenover haar overleden man omdat het nog geen jaar geleden is dat hij overleden is. Dan verdwijnen er twee jonge meisjes en dat is het startschot voor veel ellende die vanaf dat moment over Rosa heen gaat komen.

Het grootste deel van het verhaal is in de Ik-vorm geschreven en die “ik” dat is Rosa. Aan het einde van bijna elk hoofdstuk staat een klein stukje dat de gedachten van een ander vertelt en dit heeft vaak betrekking op iets dat in het hoofdstuk gebeurd is maar dat door dit extra stukje op een andere manier belicht wordt.

Een debuut, maar zo sterk. Het heeft de kracht om bij mij veel herinneringen naar boven te halen. Vooral het gevoel van machteloos staan voor de problemen van je kinderen en de eenzaamheid. Als een boek dat kan dan is het een topboek. De hoofdpersoon wordt zo menselijk neergezet: Rosa is een vrouw van vlees en bloed en niet de een of andere supervrouw. Ze heeft haar angsten en twijfels, maar vooral is ze moeder en verdedigt haar kinderen als een tijger.

Ik ben er nog stil van.