Ik keek er naar uit om een boek van Jussi Adler-Olsen te lezen en ja het is een goed boek. Maar de verhaallijn(en) die over 3 verschillende tijdsperiodes liepen: Nete's levensverhaal, 1987 en 2010, stropten het verhaal ook regelmatig op. Voor mij had dit met minder zijpersonages gemogen. Vaak was ik meer geïnteresseerd in het verhaal rond Carl en Assad en Rose dan rond het Nete-verhaal;
Ik vond het een spannend boek, humoristisch en leuk gebracht en ik heb het graag gelezen. Het leest vlot en houdt je aandacht vast.
Het thema is wel gruwelijk en ik hoop dat het hier wel echt om fictie gaat!
Ik had gehoopt op een nieuwe Stieg Larsson maar daar kan ik hem toch nog niet naast plaatsen. Hij komt in de buurt en misschien geraakt hij er wel ooit.