Zeer realistisch met een vleugje humor

Na PAAZ volgt Myrthe van der Meer met UP. Hierin is de hoofdrol wederom voor Emma en de PAAZ weggelegd. Emma heeft Asperger en is nog onder behandeling van een psychiater nadat de een tijd op de PAAZ heeft gezeten. Emma gaat vol goede moed naar het gesprek, want ze vindt dat ze klaar is. Ze heeft besloten definitief een einde te maken aan haar depressie. De vervanger van mevrouw Visser, Rajid Panjani, bemerkt alleen dat het einde maken aan de depressie ook inhoudt dat ze een einde aan haar leven maken. Hier steekt hij een stokje voor door Emma wederom op te nemen op de PAAZ.

UP beschrijft Emma’s belevenissen op de PAAZ en haar interactie met de andere patienten, verpleegkundigen en haar psychiater en psycholoog Lars. Ook Sergei, haar partner, wordt duidelijk beschreven en zeker de iet wat vreemde relatie die Emma met hem heeft. Deze interacties, gevoelens, angsten en belevenissen heeft Myrthe bijzonder realistisch en humorvol neergezet. UP leest heerlijk en sleurt je volledig mee in Emma’s ups en downs. Zeker als blijkt dat Emma manisch-depressief is, krijg je al lezer veel meer verklaringen voor haar gedachten en gedrag. Waardoor je echt in haar huid kruipt.

Myrthe is er in geslaagd om de verhoudingen op de PAAZ zo neer te zetten, dat als je er vaker bent geweest je weer de kriebels krijgt van je eerdere bezoeken. Ook doet ze de hulpverleners veel recht in hun doen en laten. Dit keer niet volledig autobiografisch, maar gebruikmakend van allerlei ervaringen en verhalen. Up is een erg realistisch en humorvol, maar bevat ook af en toe een traantje. Een fijn boek!