Recensie Predikant

Ik heb heerlijk genoten van dit tweede boek van Camilla Läckberg. Ik had IJsprinses een hele tijd geleden al gelezen, maar was daar niet zo kapot van. Hiernaast vond ik het een beetje vervelend dat in Camilla's boeken altijd dezelfde hoofdpersonen spelen, zodat ik de boeken eigenlijk wel op volgorde moet lezen... Toch heeft ze een tweede kans gehad, want er blijven maar boeken verschijnen en iedereen is er dol op. Na het lezen van het kleine boekje Sneeuwstorm en amandelgeur, heb ik een poging gewaagd met Predikant. Dit beviel me heel erg goed! Sommige dingen lijken enigszins ongeloofwaardig (zoals de soap-achtige familierelaties), maar Camilla weet dat erg goed uit te werken. Kortom: goed boek en ik heb Steenhouwer al klaar staan!

Voor insiders: ben ik de enige de de verhaallijn met het missende compost onuitgewerkt achtergelaten vind?