Vlaamsche schoonheid

Cyriel Buysse (1859-1932) was een Belgisch naturalistisch schrijver die vooral in z'n beginperiode meer weerklank vond in het 'ruimdenkender' Nederland dan in zijn eigen 'bekrompener' Vlaanderen.
Vooral na de eerste wereldoorlog kreeg hij pas de erkenning die hem toekwam in eigen land. Naast het schrijven van boeken en toneel was hij ook nog oprichter en redacteur van verschillende bladen. Gedurende z'n leven verbleef hij bijna even vaak in Nederland als België, al vind je daar weinig van terug in z'n werk.

Het verhaal: Vital is een jonge, studerende man die zijn leventje in de stad omarmt en de toekomst vastberaden tegemoet stapt wanneer zijn oom sterft. De oom, het enigste levende familielid die Vital nog heeft, sterft aan 't bolleke. Daarmee erft Vital alles waar zijn oom rijkelijk van genoot gedurende zijn landelijke leven. Het kasteelken met omliggende gronden en pachters, personeel, gewoontes en op den duur het leven zelf wordt dat van Vital.
Ijzersterk weet de heer Buysse het dorpsleven, de verre stad, gedachten en mensen te vermengen in een zeer mooi verhalend geheel. Dwalend neemt hij je mee doorheen de kronkels van de veranderende mens op z'n weg door het leven. Eenvoud verheven tot kunst hoe hij de omgeving en landschap als personages behandelt. Maar toch treed, voor mij althans, het menselijke, in al zijn geuren en kleuren, hier naar voren in dit zeer goed boekje.

Waarom ik het las: Na meermaals te zijn ontgoocheld door Belgische en Nederlandse schrijvers dacht ik terug te gaan naar de bron. Naar schrijvers die me aanspreken om hoe en wat ze schrijven. Misschien ook wel omdat ik vroegtijdig oudbollig wordt. Al is het volgens mij een 'vergeten' manier van schrijven.

Pluspunten: Het geheel is, zoals gezegd, ijzersterk. Verhaal, personages en beschrijvingen vormen een mooi geheel in een wereld die menselijk en vertrouwd aanvoelt. Ik zat er direct in, wat ook wel moet met een boek onder de tweehonderd pagina's, zoals ze zeggen en het liet me niet meer los.

Minpunten: Ik had er weinig problemen mee maar de heer Buysse gebruikt veel dialect uit de streek overgoten met Frans hier en daar. Wat normaal is voor de setting en tijd en nu nog overeind blijft vind ik maar voor anderen een probleem, zelfs struikelblok kan zijn.