Mysterieus!

Mysterie, emoties, opzoek naar HET antwoord. Dit is hoe ik het boek: "Voor ik je loslaat" in drie woorden heb ervaren. Ikzelf hou enorm veel van boeken met een grote mysterie en daarom heb ik er ook onmiddellijk mee toegestemd om voor HarperCollins young Adult dit boek te recenseren.

Voor ik je loslaat gaat over de jonge Corey die haar beste vriendin Kyra verliest. Haar reis naar haar oude geboortestad Lost Creek om afscheid te kunnen nemen van haar Beste vriendin roept heel wat raadsels op. Hoe komt het dat zo'n klein dorpje deze tragedie niet heeft kunnen voorkomen? En wat is de reden dat een buitenstaander plots zo aanschouwd wordt als een god?

De eerste zin - wat zeg ik, het eerste woord zoog je als een orkaan in het verhaal van Marieke Nijkamp. De schrijfstijl, het verhaal, de mystiek, de duisternis - het zat allemaal in dit boek verwerkt. Ik verslond op enkele dagen tijd de pagina's alsof het niet Kyra levens, maar mijn leven er vanaf hield. Zo intens en zo nou bij het verhaal betrokken ben ik zelden bij een boek geweest. Het Bezat Het Allemaal. Ik wou antwoorden maar stiekem ook niet. Ik wou stille signalen doorgeven, alleen was het verhaal al geschreven. Dus was er nog maar één optie: lezen tot ik wist wat er met Kyra gebeurd was.

Met een verhaallijn van telefoon gesprekken, brieven van Kyra, flashbacks tot de alinea's die de periode van Corey beschreef in Lost Creek, kwam Voor ik je loslaat tot zijn recht. Allemaal dingen die ik zo gretig vond aan dit boek. Marieke kon er ook voor gekozen hebben om een saai boek met teksten, vol over hoe leuk Kyra wel niet was en hoe verdrietig Corey er voor is, te schrijven. Maar *geprezen op beide knieën* heeft ze dit op een origineel manier gebracht. Ik mag dit persoonlijk origineel noemen want eerder had ik nog nooit zo'n boek gelezen.

Voor ik je loslaat is een boek met een groot mysterie. De perfecte sfeer en balans wat een boek moet bezitten, vond ik hier wel in terug. Corey mocht dan iets afstandelijker zijn en voor mij een vraagteken blijven, toch kon ik me in haar positie en keuzes vinden. Ook hoe Marieke Lost Creek neer pende. Zo echt,zo realiteit. Alsof ik er zelf op dat moment aanwezig was. Het was niet mijn verbeelding die sprak, maar een schrijfstijl waar je 'u' tegen zegt. Een dikke 5 harten verdiend voor een prachtige verhaal die me zo ontroerend achter liet.