Ik zit stil op de bank, om mij heen de vergaarbak van de keuken in wording. Ik sla het boek zachtjes dicht. Ik keer langzaam terug in Casa TT en neem afscheid van Hanna, haar vrienden en haar leven, en al die anderen die wisten te ontkomen uit de waanzin en de hel van huiselijk geweld. Wat rest is bewondering en respect voor mijn vriendinnetje Linda die de woorden wist te vinden en om te zetten tot een adembenemend verslag over liefde, trouw, verdriet, schuldgevoel, angst, waanzin, bezetenheid, berusting, geweld en bevrijding.
De ontknoping doet denken aan de Engelse detectives..wendingen die je niet kan voorspellen en een slot....wauwwww.