Lezersrecensie
Dit boek is zeker lief
14 juli 2016
Ik heb veel meer boeken gelezen dan jij.
De eerste zin van het boek. Het pakte mij meteen al. Ik had meteen al een wauw gevoel. Dit gaat een goed boek worden. En overduidelijk dat dit een goed boek is.
Alles wat je lief is, was een klein beetje voorspelbaar. Maar als je de achterkant leest geeft het boek het zelf ook al een beetje toe. Desondanks zegt dat niet dat dit boek slecht is. Het is zeker niet slecht eerder het tegenovergestelde van slecht. Zeer goed als je het aan mij vraagt.
Het mooist aan dit boek vond ik de tekeningen die erin zaten. Dat zie je in weinig boeken en ik ben zeer blij dat dit boek dat heeft. Het geeft meer leven aan het boek. Niet dat de tekeningen nodig zijn, want er is duidelijk veel leven in dit boek te bekennen.
Als allereerst de cover. Ik vind de cover zo mooi. Het geeft een beeld aan het boek. En het is prachtig. Misschien wel mooier dan de Engelse cover. De titel vind ik naar mijn mening iets minder dan de Engelse titel, maar ik zou niet weten hoe ik dit boek in het Nederlands zou noemen als ik de titel mocht bedenken.
Wat ik heel erg fijn vind aan dit boek zijn de hoofdstukken. De hoofdstukken zijn niet te lang en zijn zo verschillend. De ene keer zijn het tekeningen de andere keer is het een boekbespreking. De manier waarop Nicola Yoon dit boek heeft geschreven bevalt mij heel erg. Het geeft toch een andere toon dan de 'normale' boeken die ik lees. Het maakt het lezen makkelijker. Vandaar dat ik dit boek binnen 24 uur uit had.
Ik vind het verhaal van een ziek meisje en een jongen niet zozeer origineel, maar de manier waarop Nicola dit omschrijft vind ik zeer mooi. Vooral hoe Madeline steeds meer gaat doen en de wereld meer gaat ontdekken in plaats van in haar grot zitten wachtend tot ze dood gaat. Wat ik het leuks vond zijn de chats die ze met elkaar hebben. Ik vind ook dat zeer goed beschreven. Hoe Madelines leven stap voor stap naar een meer menselijker leven gaat.
De schrijfstijl van Nicola bevalt mij zeker. Ik kon er makkelijk doorheen lezen. Het is als je kijkt niet echt een heel dik boek. Vooral als je kijkt hoeveel er tussen door wit is. Maar het is wel een zeer goed boek. Het is echt een liefdes verhaal. Eentje die we allemaal wel zouden willen hebben behalve het ziek zijn dan. Maar geef mij ook maar een Olly. Niet verkeerd ^^.
De eerste zin van het boek. Het pakte mij meteen al. Ik had meteen al een wauw gevoel. Dit gaat een goed boek worden. En overduidelijk dat dit een goed boek is.
Alles wat je lief is, was een klein beetje voorspelbaar. Maar als je de achterkant leest geeft het boek het zelf ook al een beetje toe. Desondanks zegt dat niet dat dit boek slecht is. Het is zeker niet slecht eerder het tegenovergestelde van slecht. Zeer goed als je het aan mij vraagt.
Het mooist aan dit boek vond ik de tekeningen die erin zaten. Dat zie je in weinig boeken en ik ben zeer blij dat dit boek dat heeft. Het geeft meer leven aan het boek. Niet dat de tekeningen nodig zijn, want er is duidelijk veel leven in dit boek te bekennen.
Als allereerst de cover. Ik vind de cover zo mooi. Het geeft een beeld aan het boek. En het is prachtig. Misschien wel mooier dan de Engelse cover. De titel vind ik naar mijn mening iets minder dan de Engelse titel, maar ik zou niet weten hoe ik dit boek in het Nederlands zou noemen als ik de titel mocht bedenken.
Wat ik heel erg fijn vind aan dit boek zijn de hoofdstukken. De hoofdstukken zijn niet te lang en zijn zo verschillend. De ene keer zijn het tekeningen de andere keer is het een boekbespreking. De manier waarop Nicola Yoon dit boek heeft geschreven bevalt mij heel erg. Het geeft toch een andere toon dan de 'normale' boeken die ik lees. Het maakt het lezen makkelijker. Vandaar dat ik dit boek binnen 24 uur uit had.
Ik vind het verhaal van een ziek meisje en een jongen niet zozeer origineel, maar de manier waarop Nicola dit omschrijft vind ik zeer mooi. Vooral hoe Madeline steeds meer gaat doen en de wereld meer gaat ontdekken in plaats van in haar grot zitten wachtend tot ze dood gaat. Wat ik het leuks vond zijn de chats die ze met elkaar hebben. Ik vind ook dat zeer goed beschreven. Hoe Madelines leven stap voor stap naar een meer menselijker leven gaat.
De schrijfstijl van Nicola bevalt mij zeker. Ik kon er makkelijk doorheen lezen. Het is als je kijkt niet echt een heel dik boek. Vooral als je kijkt hoeveel er tussen door wit is. Maar het is wel een zeer goed boek. Het is echt een liefdes verhaal. Eentje die we allemaal wel zouden willen hebben behalve het ziek zijn dan. Maar geef mij ook maar een Olly. Niet verkeerd ^^.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
