Recensie Pnin

Zowel humoristisch als tragisch. Je weet soms niet of je moet lachen of huilen. Professor Pnin komt uit het oostblok en werkt in Amerika. De goedwillende man probeert mee te draaien in de Amerikaanse samenleving. Als hij ergens een lezing moet geven, bereidt hij zich heel goed voor. Met allerlei papieren zit hij in de trein. Hij is zo goed voorbereid dat hij wel een hele week lezingen kan geven..... Er is alleen een probleem... Pnin zit in de verkeerde trein.
Pnin leeft in een wereld van nutteloze kennis. De Amerikaanse academische wereld waar de ontwortelde professor deel van uitmaakt. Hij ontdekt loze verbanden en zwelgt in wezenloze feitjes. Pnin lijkt zich daar helemaal thuis te voelen. En de lezer weet dat professor Pnin altijd in dat stadium zal blijven. Hij leeft in een luchtbel vol schijnbetekenissen; Iedereen om hem heen husselt de feiten door elkaar en boektitels worden verdraaid. Pnin is omgeven door vergeten boeken en gedateerde naslagwerken. Nabokov lijkt ervan te genieten om die wereld van zinloze feiten zo breed mogelijk uit te meten en meestal is het ook grappig.
De wereld van Pnin is niet alleen de steriele academische wereld maar is vooral onze wereld. Pnin is een ontwortelde die ronddoolt in een vreemde omgeving; zijn geest klampt zich vast aan talloze details om zich niet al te verloren te voelen. Hij heeft geen greep op de wereld. Hij valt terug op verouderde treinboekjes, hij voegt zich gedachteloos naar lokale gebruiken. Alles in zijn leven lijkt per ongeluk te gebeuren. Wat komisch is in deze roman wordt veroorzaakt door de schijn van beheersing die Pnin ophoudt en de blinde chaos waardoor hij omringd wordt. Een gespeeld luchthartige roman. Over hoe professor Pnin wandelt door het vreemde Amerika, zich manmoedig onbewust houdend van de verschrikkingen om hem heen, tegenslagen negerend, vernederingen wegwuivend, terwijl hij geduldig zijn goede humeur bewaart.

Nabokov is een groot schrijver.