"In Deventer krijgt Lineke Tesinga te maken met een serie vreemde zaken: er verdwijnt een archiefstuk over Spinoza uit de Athenaeumbibliotheek, een oud-klasgenote begint haar te stalken en ze krijgt het enige exemplaar in handen van het ‘Verboden Boek’ – een godslasterlijk manuscript uit haar middelbare schooltijd, geschreven door een onbekende. Samen met haar vriendin Laura gaat Lineke op onderzoek uit, en stuit op verschrikkingen en misdaden die wortelen in haar eigen verleden"
Dit is de derde Lineke Tesinga thriller maar het boek is als zelfstandig boek te lezen. Het is een boek wat heel erg goed is te lezen qua schrijfstijl, het is opgedeeld volgens structuur en de hoofdstukken worden aangeduid met “Openbaringen”, een verwijzing naar de bijbel. De proloog begint met de verbanning van Spinoza en het document waarin er getwijfeld wordt aan het bestaan van God, dit wordt als godslastering ervaren en niet getolereerd. Verbanning is de verbinding tussen Spinoza en de moordenaar. De “slechterik” in het verhaal is net als Spinoza uit de geloofsgenootschap verstoten. Een besloten geloofsgemeenschap die verstikkend en verlammend heeft gewerkt, het thema schuld, boete en genade komt aan de orde. De “slechterik” speelt voor God en velt zelf een oordeel waarbij hij thema’s uit de Bijbel betrekt. Er zijn twee verhaallijnen, één verhaallijn speelt zich af in de middelbare schooltijd van Lineke en de tweede verhaallijn speelt zich nu af. De personages die een rol spelen in het boek hebben allemaal een directe of indirecte rol in deze tijd. Naadloos sluiten de verhaallijnen op elkaar aan en het boek blijft boeiend tot het eind. De verhaallijn bouwt goed op waardoor de aandacht niet verslapt. Het feit dat Lineke haar jeugdliefde relatief snel vergeeft is een klein minpuntje in een boek wat verder uitstekend scoort. Het eind laat ruimte over om Lineke Thesinga ooit nog eens een hernieuwde kennismaking te laten maken met “de slechterik”. Ruim vier sterren!