Moeizame oogst

De Vlaamse Othman El Hammouchi werd geboren in 1999 en groeide op in Vilvoorde. Hij was het kind van orthodoxe moslims van Marokkaanse afkomst. Hij wordt gezien als een jonge, conservatieve opiniemaker en schrijft sinds 2016 regelmatig opiniestukken voor verschillende dagbladen. Zijn interesses liggen bij geschiedenis, filosofie, wetenschap en alles wat naar het academische neigt. En juist dit laatste is een aspect waarmee je rekening moet houden voordat je dit boek gaat lezen.  Met Lastige Waarheden probeert de auteur te achterhalen hoe we de knoop in de westerse ziel kunnen ontwarren.   

De titel is erg goed gekozen. Lastige Waarheden zou je op twee manieren op kunnen vatten. De ene strekking geeft aan dat het een boek is dat vraagstukken op een bepaalde manier zal beantwoorden. De andere betekenis van de titel kan juist als een frivole maar subtiele hint naar het taalgebruik opgevat worden, namelijk 'lastig'. Laat je niet misleiden door de achterflap. Deze is in hippe taal geschreven, maar de inhoud van het boek is dit allerminst. Het geeft namelijk niets weg van het niveau waarop het boek geschreven is. Knap lastig!  

'Ik heb ervoor gekozen zo uitgebreid in te gaan op de cognitieve structuur van de menselijke geest en het mechanisme van identiteit uiteen te zetten in termen van haar elementen, teneinde aan te tonen dat identiteit involuntarisch is, omdat ze samenhangt met de aard van ons deken zelf. Het is dus niet louter het residu van bepaalde historische processen, maar een onuitwisbare eigenschap van de menselijke natuur, en bijgevolg ook van menselijke gemeenschappen.'  

Is Lastige Waarheden dan een slecht boek? Nee, dat zeker niet. De vraagstukken zijn van deze tijd en gewichtig. El Hammouchi schrijft zijn betogen waarin zijn mening uiteraard goed doorschemert. Na de inleiding geeft hij ons vier verschillende thema's die elk overvloedig besproken worden. Hij verrijkt zijn redenaties door feiten in zijn tekst te verwerken. Ook lezen we met regelmaat quotes van bekende filosofen die je mening een bepaalde kant op duwen. De citaten van onder andere Socrates, Plato en Hume zijn enkele enkele voorbeelden die het boek polijsten Tóch zorgt El Hammouchi ervoor dat hij zijn mening niet afdwingt en op deze manier geeft hij zijn lezers de ruimte om zelf over kwesties na te denken. Hij prikkelt, maar drukt niet door.   

Het is alleen vreselijk jammer dat de auteur de lat zo hoog legt door zoveel delicate woorden te gebruiken. De getoonde belangstelling kan door de moeilijkheidsgraad van het boek al snel veranderen in desinteresse. Het is een boek waarvan de onderwerpen je nabij moeten staan om er plezier uit te halen. 

Tevens gaat de auteur met regelmaat terug naar de basis. Dit verduidelijkt zijn gedachtegang, maar zorgt er tegelijkertijd voor dat de tekst langdradig wordt. Iemand die doelgericht de keuze maakt om voor deze materie te kiezen, zal het grootste leesplezier incasseren.   

Lastige Waarheden bespreekt moderne en interessante onderwerpen die de moeite waard zijn om te lezen. Helaas maakt het taalgebruik van de auteur het boek erg ontoegankelijk. Hij creëert (onbewust) een erg kleine doelgroep. Een plezierig boek om te lezen is het namelijk niet. De academische toon eist veel van de gemiddelde lezer en zorgt ervoor dat de interesse wordt ondergesneeuwd door verbijstering.