Dit is jouw moment - Max Lucado
Koningin Esther
Vier jaar geleden nam ik me voor om elk jaar, rond Poerim, een boek over koningin Esther te lezen. Over dit indrukwekkende Bijbelverhaal zijn zoveel romans, kinderboeken en Bijbelstudieboekjes geschreven dat ik de komende jaren nog wel vooruit kan. Dit jaar las ik het Bijbelstudieboekje Dit is jouw moment van Max Lucado.
De Amerikaanse schrijver en voorganger richt zich in het boek tot mensen die een beetje in een dipje zitten. Nu heb ik daar op dit moment geen last van, maar ik was wel nieuwsgierig hoe dit oude verhaal mensen tegenwoordig nog kan helpen. Poerim wordt dit jaar gevierd op 23 en 24 maart. In de synagoge wordt dan het verhaal van koningin Esther gelezen. Om niet elk jaar dezelfde recensie te schrijven zal ik niet te veel uitweiden over dit feest en het Bijbelverhaal. In onderstaande video van de zandtekenaar wordt het verhaal van Esther in het kort verteld.
Wijze lessen
Esther (in dit boek Ester zonder H.): Als de koning zijn vrouw verstoot, worden er meisjes uit het hele land naar het paleis gebracht. De Joodse Esther is wees en groeit op bij haar oom Mordechai. Ook Esther wordt naar de harem van de koning gebracht. Esther is niet alleen erg knap om te zien, ze is ook nog eens heel wijs.
Koning Xeres (ook wel Ahasveros genoemd). De machtige koning van het Perzische rijk. Een brute en stompzinnge man.
Haman - Een belangrijke minister. Hij is harteloos, bloeddorstig en heeft last van grootheidswaanzin.
Mordechai - Een van de poortbewakers van het paleis en loyaal aan de koning. Hij is een gelovige Joodse man, opstandig en vastberaden.
Esther en Mordechai worstelen met hun identiteit. Omdat een Jood niet mag wonen en werken in het paleis houden ze hun identiteit verborgen. Wanneer Haman van Mordechai eist dat hij voor hem moet buigen, weigert Mordechai dit. Mordechai buigt alleen voor God. Dit zet kwaad bloed bij Haman. Haman schrijft een bevel uit om alle Joden in Perzië te laten vermoorden. God lijkt in het Bijbelverhaal afwezig te zijn. Veel mensen ervaren dit tegenwoordig ook zo. Toch is hij er wel degelijk. Wanneer Esther haar geloofsgenoten oproept om voor haar te bidden, krijgt ze de moed en kracht om daadkrachtig op te treden. Uiteindelijk onthult Esther niet alleen haar identiteit aan de koning, maar ook de slechte plannen van Haman. Esther redt hiermee de levens van heel veel Joden in Perzië.
Dan denk ik weer dat is mooi praten Lucado. Maar waar was God in Auschwitz? Waar is God nu in Oekraïne en Israël/ Palestijnse gebieden? Er zijn zoveel mensen ziek. Lucado laat met veel voorbeelden zien dat God in het verborgene werkt en nog steeds onze gebeden verhoord. Hij geeft kracht om een ziekte te dragen. Hij stuurt iemand op je pad die je kan helpen. Hij geeft de moed om uit moeilijke situaties te komen. Hij schenkt wijsheid. En nog veel meer.
Praat met degene die de wereld gemaakt heeft, de volgende keer dat het gewicht van de wereld op je schouders drukt. Hoe meer jij je bewust bent van Gods grootheid, hoe kleiner je problemen worden.
Lucado geeft veel achtergrondinformatie in het boek. Over het land, de inwoners en de vier hoofdpersonen. Ondanks het serieuze onderwerp voegt Lucado ook humor toe. Hij heeft een fijne schrijfstijl en het boek staat vol mooie voorbeelden uit het verleden van de schrijver en mensen die hij ooit heeft ontmoet. Hierdoor is het boek prettig leesbaar. Het laatste deel van het boek bestaat uit vragen die je individueel of in een Bijbelstudiegroepje kunt behandelen. Dit zijn er wel heel erg veel. Zo'n 1/3 van het boek bestaat uit vragen! Hier ben ik maar niet aan begonnen. Natuurlijk heb ik wel stil gestaan bij een aantal belangrijke thema's uit het boek zoals Christelijke identiteit, moed en geloof. Ook ging ik op zoek naar de Hamans (gevaarlijke leiders) van deze tijd en vroeg ik me af voor wie of wat ik dreig te buigen.
Poerim in Auschwitz: Ze gaven een stukje aardappel en een korstje brood aan elkaar door, als symbool van de traditie om elkaar geschenken te geven. Het was aan de jonge Cohen om het verhaal van Esther te vertellen. 'Toen ik hardop las over de ondergang van Haman...vlamde het vonkje van hoop in het hart van elke Jood op tot een fel brandende fakkel...Toen ik klaar was, begon iedereen te juichen. Heel even was de afschuwelijke werkelijkheid van het kamp vergeten, de honger en het lijden naar de achtergrond verdwenen. Doordat ik mijn laatste energie opgebruikt had tijdens het voorlezen van het verhaal, was ik buiten adem, maar het was alsof mijn geest vleugels gekregen had...En als een rivier die buiten de oevers trad, zo stroomde de feestvreugde en het vooruitzicht van verlossing uit de gebroken harten van de gevangenen.
