Griekenland is Muggenland
Twee weken vakantie, twee weken zon, zee en strand in Griekenland. Al maanden hadden we er naar uitgekeken en eind juli wat het eindelijk zover. Met twee grote pubers (die toch nog wel heel graag met paps en mams meewilden) vertrokken we om vier uur s ochtends naar Schiphol, al een belevenis op zich, zeker omdat de taxi eerst een nacht te vroeg voor de deur stond…
Het gebeuren op Schiphol, (wat is het daar al knetterdruk zo vroeg!), met inchecken en douane controle, het was een bijzondere ervaring. De vertrek gate was nr 68, verder weg kan geloof ik niet, dus een fijne wandeling op de vroege ochtend gevolgd door het wachten in de plastic kuipstoeltjes tot het boarden begint. De pubers en manlief met muziek op de Iphone en hun oortjes hun, en ik lekker met de ereader. Het grote lezen kon beginnen.
Van te voren geen lees-planning gemaakt, maar gewoon eens wat weg lezen wat allang op de reader stond. Zo kwam ik langs titels die ik ooit (soms in een opwelling) had gekocht en nooit was gaan lezen.
De eerste die ik las was Verrukkelijk! Van Ruth Reichl. Daar kon ik me totaal niets van herinneren, maar eenmaal geopend bleek dat het perfecte boek te zijn om in de wolken in weg te dromen.
Het is een boek in drie delen. Billie gaat in New York bij een culinair magazine werken. Ze heeft een talent voor smaken en dat komt haar goed van pas, het levert haar zelfs een tweede baantje op bij Sal, een zaak met Italiaanse delicatessen, met zeer uiteenlopende klanten.
In het tweede deel stopt het magazine, maar werkt ze in haar eentje nog wel door en ontdekt in het pand een bibliotheek met een geheime ruimte. In het derde deel gaat ze op zoek naar een serie brieven die op zeer onconventionele wijze zijn geadministreerd. Ze krijgt daarbij hulp uit onverwachte hoek.
Juist door de opbouw van het boek in drie verschillende delen is het afwisselend, verrassend en het levert nog lekkere recepten op ook.
Echt een boek om lekker van te genieten.
In Griekenland was het warm, echt warm. Het appartementen complex lag tegen de berg op, vrij ver van het dorp en strand vandaan. De eerste dagen hadden we nog geen auto en liepen we veel. Naar beneden ging nog wel, maar naar boven was een hele klus. Het complex zelf had twee heerlijke zwembaden en omdat de andere huurders veel op pad waren, was het vaak een privé zwembad.
Op ligstoelen in de schaduw was het prima lezen.
Voor een stukje historie heb ik Tulpenliefde gelezen van Femke Roobol. Van haar had ik eerder Springtij gelezen en dat beviel me wel. Deze vond ik minder, maar wel leuk.
Een getalenteerde schilderes ontvlucht Haarlem, het waarom wordt later in het boek duidelijk. Als vrouw is er niet veel mogelijk, de mannen zijn jaloers op haar talent. Ze trouwt, maar is niet gelukkig. Dan neemt ze een besluit met verstrekkende gevolgen. Het verhaal is gebaseerd op bestaande feiten en verwerkt tot een roman die de tijdsgeest goed weergeeft. Toch kon het me niet zo boeien als haar vorige boek.
Ondertussen hadden de muggen ons appartement ontdekt en waren er massaal ingetrokken. Opzich niet zo’n probleem, ruimte zat, maar ze wilden ook mee-eten. Hoeveel garlic bread en tzaziki we ook naar binnen werkten, die beesten lustten bloed met alles. Daarmee werd Griekenland omgedoopt tot Muggenland. Ergens las ik een quote over muggenbulten: kende ik maar braille, dan kon ik ze lezen…. Helaas, genoeg bulten, maar alles onleesbaar.
Een boek dat ik al heel lang wil lezen is de Boekendief van Markus Zusak, maar die had ik niet op de reader gezet (suf). Wel:de Boodschapper, een ebook dagaanbieding van een tijdje geleden en van dezelfde schrijver.
Na de eerste pagina’s twijfelde ik of ik wel door moest lezen, het was totaal niet wat ik verwachtte, maar gelukkig wel doorgezet, want het werd steeds interessanter en leuker. De hoofdpersoon wordt onbedoeld een held. Dan ontvangt hij een speelkaart met adressen. Na wat tijd en onderzoek ontdekt hij dat hij op elk adres iets moet doen. Hij weet niet wie hem stuurt, maar hij gaat erin mee. Langzaamaan veranderd zijn leven en met hem andere levens. Het is mooi een aangrijpend en best een verrassend boek.
Geen boodschap in de muggenbulten dus. Ik besloot het op een andere manier te doen. Met al dat water om me heen, in het zwembad en in de zee, koos ik voor een boek van de voor mij favoriete schrijfster Sarah Jio. Na de Geheime tuin en Bloesem in de sneeuw, koos is voor nr drie: Die avond aan het meer.
Een vrouw ontvlucht New York, na persoonlijk drama heeft ze tijd nodig voor zichzelf en kiest voor de rust op een woonboot in Seattle. Een vorige bewoonster is in het verleden verdwenen. Als ze op persoonlijke spullen van de vorige bewoonster stuit, gaat ze op onderzoek uit naar het verleden. Sarah Jio weet opnieuw twee verhaallijnen uit verleden en heden te verstrengelen. Afwisselend het verhaal van Ada en Penny, die op het einde meer met elkaar te maken blijken te hebben dan verwacht. Weer mooi, aangrijpend, bijzonder en vol liefde.
Het werd tijd voor wat spanning. Dus wij gingen op dagtocht met de auto om met een bootje de druipsteengrotten van Diros te bezoeken. Op de ereader opende ik het Pakket van Fitzek.
Wat een psychologisch spelletje in dat boek. Wat is er toch met dat hoofdpersoon, wie is te vertrouwen en wie niet. Je wilt haar wel een schop onder de kont geven. Doe nou dit, doen nou gewoon dat. Het grijpt je en laat je pas op de laatste pagina weer los.
Over psychologische spelletjes gesproken. Wij speelden onschuldig pesten op het dakterras, maar in het gehypte boek Wat jij niet ziet van Sarah Pinborough, zijn ze ook lekker bezig.
De hoofdpersoon is een alleenstaande moeder die een man ontmoet, daarmee flirt en dan ontdekt dat het haar nieuwe baas is. Op zich niet zo’n probleem, tot blijkt dat hij is getrouwd en dat zijn vrouw haar beste vriendin wordt. Die vrouw is een manipulator en weet Louise te bespelen. Daarnaast spelen dromen en de bewustwording ervan een grote rol. Het eerste deel van het boek zit vol herhaling en is erg traag, na de helft komt er schot in het verhaal. Het plot zag ik aankomen, en dan is er toch weer die epiloog die alles nog eens omver schopt. Hype? Nee, maar wel een aparte thriller.
Na de psychologische spelletjes weer tijd voor liefde en ontspanning. Anna de french kiss van Stephanie Perkins, die had ik al zo vaak voorbij zien komen. Nu kon ik eindelijk eens gaan zitten voor deze ontspannende YA.
Anna wordt voor een jaar naar een school in Parijs gestuurd. Frans spreken kan ze niet, maar ze maakt snel vrienden die haar helpen. Etienne heeft op haar een enorme aantrekkingskracht, maar hij is al bezet. En zelf heeft ze ook soort van een vriendje in Amerika. Hoe zal het aflopen?
Een leuke feelgood YA met sympathieke personages, lekker een voor paar zeer ontspannende uurtjes.
Inmiddels weten wij precies waar we lekker kunnen eten in de omgeving, en waar de leuke strandjes zijn. Het zijn er zoveel dat we niet kunnen kiezen en zo proberen we steeds weer wat anders. De muggen slaan opnieuw keihard toe, het is niet leuk meer. Tijd voor een tranentrekker.
Zeven minuten na middernacht. Een jeugdboek over afscheid nemen, maar toch net weer anders. Met prachtige tekeningen en een mooi verhaal. Het is onlangs verfilmd, ik heb stukjes gezien en wilde dus het boek graag lezen. De moeder van de 13 jarige Conor is ernstig ziek. Hij kan er niet mee omgaan, op school wordt hij gepest en hij heeft nachtmerries. Dan is er het monster, de tot leven gekomen taxusboom. Hij bezoekt Conor om zeven over twaalf en verteld hem verhalen waar Conor nog meer van in de war raakt. Uiteindelijk hebben die verhalen een doel, en moet Conor onder ogen zien wat er gebeurt. Onvermijdelijk lopen de tranen over je wangen.
Wij wilden wel even weg vluchten van het muggenparadijs en pakten de auto voor een dagje cultuur. Opgravingen van Ancient Messina, ergens in de middle of nowhere (veel verder dan we hadden verwacht). Fijne bijkomstigheid, het was er dus ook niet druk!
Als boek koos ik voor Broederschap van de jacht: Vluchtspel van Lineke Breukel.
Nicol wil ook vluchten, maar die heeft nog grotere problemen, zij is de prooi in een vluchtspel. Een boek van lineke breukel dat ik graag wilde lezen, maar als ebook bleef de prijs vrij hoog. Met 2,50 verjaardagskorting voor de vakantie gekocht. Een spannend verhaal. Eerst het survivalgebeuren in de Ardennen en de jacht daar. Ik was bang dat het veel van hetzelfde zou zijn, maar aangezien er niets gaat zoals het zou moeten komt er een twist in het verhaal. Nicole weet te ontsnappen naar Nederland, en dan wordt het echt spannend. De climax is in Zweden. Wie er dan nog leeft en wie niet blijft bewust vaag, deel twee en deel drie gaan er nog mee verder.
Inmiddels heb ik wel weer heimwee naar huis. Hoe mooi het ook is in Griekenland, het bed is prut en ik ben lekgeprikt…ik besluit een boek te kiezen van Annette Maas Hier kom ik weg.
De hoofdpersoon (Simone) woont in Amsterdam, heeft twee kinderen en heeft haar man weggestuurd. Ze is in de war en verdwaald in herinneringen. Ze moet met zichzelf in het reine komen wat betreft haar jeugd in Groningen. Afwisselend wordt er verteld over haar jeugd in Winschoten en haar leven nu. Uiteindelijk gaat ze terug naar waar ze vandaan komt.
Mooi geschreven, heel persoonlijk en soms ook heel herkenbaar.
En daarmee is de reis ten einde. De koffers zijn minstens 3kg zwaarder als op de heerreis (en kennelijk zijn de bagege weegschalen daarop ingespeeld, want we blijven ruim binnen het maximale gewicht wat onmogelijk is met een extra fles Griekse wijn in de koffer). We hoeven niet midden in de nacht weg, maar pas half 9 staat de bus klaar. Het vliegen is relaxed, en ik lees het laatste boek uit.
Het geestige leven van Lucy Shaw van Tamsyn Murray. Ook een YA, en een hele grappige. Zo anders. Lucy Shaw is een geest en ‘woont’ in een openbaar toilet waar ze is vermoord. Haar ‘leventje’ veranderd als ze een levend persoon treft die haar kan zien en horen. Ze leert andere geesten kennen en wordt verliefd. Het is lief en soms aangrijpend, het is grappig en soms serieus. Het wist me zelfs te ontroeren. Een leuke verrassing als afsluiter.
