Een jaar geleden bezocht ik de Harland Awards. Ik dacht dat het een gala was, dus strak in het pak liep ik over de Amsterdamse grachten. Ik zette een foto op Facebook en had een leuke avond. Nog leuker was dat ik naar aanleiding van die foto een berichtje kreeg van een oud studiegenoot; of ik zin had om Hebban-ambassadeur te worden. Enthousiast googelde ik wat Hebban in vredesnaam was.

Ik moet hem volgen, rusteloos

Na een sollicitatieprocedure mocht ik me voorstellen in de Club van Tien voor sciencefiction en fantasy (tegenwoordig de SF & Fantasy Club). Ik kwam er wat later bij, dus ik moest nog op zoek naar de rol die bij me paste. Er waren genoeg schrijvers van snelle, flitsende artikelen. Diepgaandere, soms wat zwaar op de maag liggende artikelen, leken mij wel wat. Mijn eerste bijdrage was een betoog voor sciencefiction in Waarom sciencefiction op je boekenplank hoort. Ik vond namelijk dat de aandacht bij de SF & Fantasy Club tot dan vooral bij fantasy lag. Mijn eigen liefde voor fantasy is met name gericht op het Midden-Aarde van J.R.R. Tolkien. Mijn eerste In de ban van… ging dan ook over mijn fascinatie voor Tolkien.

Yvette kwam later in 2017 op het idee voor een week waarin we aandacht schonken aan getekende verhalen, de Week van het Beeldverhaal. Strips zijn een passie van me en ik schreef gretig mee aan meerdere artikelen, waaronder Strips in Beeld en Toons Top Tien. In een Club van Toen mocht ik terugblikken op het ontstaan van mijn liefde voor het fantastische genre. Voor het boek De Beer en de Nachtegaal dook ik diep in de ontwikkeling van de Russische folklore. Veel te veel werk, want om spoilers te voorkomen, schotelde ik lezers een uitgeklede versie voor van deze interessante geschiedenis. In mijn laatste artikel zocht ik de grens op van fantasy- en sciencefictionverhalen door op zoek te gaan naar spellen waarin je een rol in een verhaal speelt.

Natuurlijk mocht ik ook boeken beoordelen en meewerken aan andere stukken, maar hierboven staan mijn favorieten. Het was altijd leuk om iets over fantasy en sciencefiction te publiceren, maar nu is het tijd om te stoppen.

Een grotere weg komt in 't verschiet

Ik heb nog enkele ideeën voor artikelen, maar mijn aandacht is ergens anders. Mijn baan in het onderwijs is altijd druk geweest, maar ik heb er een nieuwe uitdaging bijgekregen. Ik mag het onderwijs vernieuwen voor zo’n 1500 leerlingen. Daar komt veel bij kijken en slokt veel tijd op. Naast Hebban heb ik natuurlijk altijd veel tijd en liefde over gehad voor mijn vriendin en droppige dochter. Daarbovenop komt een lijst van hobby’s en interesses waar Leonardo da Vinci zijn pizza van zou laten vallen. Helaas heb ik niet zijn talent, dus doe ik alles maar halfslachtig of zelfs helemaal niet meer.

Dat komt ook doordat ik mezelf steeds opzadel met een schuldgevoel. Als ik iets aan mijn hobby’s wil doen vind ik dat Hebban op één moet staan, omdat daar andere mensen bij betrokken zijn. Als ik dan te weinig tijd heb of geen inspiratie (of simpelweg te moe ben) voor Hebban, doe ik dus maar niks. Onzin natuurlijk, maar zo zit ik nou eenmaal in elkaar.

En waarheen dan? Ik weet het niet

Natuurlijk wil ik actief blijven op Hebban. Zo ben ik een tijd geleden begonnen met mijn spot Toonaangevend. Daar is plaats voor reactieve, actuele, persoonlijke overpeinzingen. Misschien schrijf ik nog eens een gastartikel voor de club. Daarnaast is er nog de eindeloze lijst van dingen die ik wil doen. Misschien staat op een dag mijn eigen graphic novel op Hebban? Voorlopig blijft het bij dromen. Eerst maar eens geweldig onderwijs organiseren voor de volgende generatie.

Ik wil de volledige Club bedanken voor de inspirerende momenten en de gezelligheid, ook Saskia en Adinda natuurlijk. De redactie wil ik ook bedanken, onder andere voor de kritische blik. Maar vooral wil ik de lezers van onze Hebbanartikelen bedanken, degenen die reageren voor alle leuke reacties en zij die niet reageren voor het lezen. Hopelijk komen we elkaar nog eens tegen.

-Toon-