Het is weer zaterdag. Lore en Diana doken hun boekenkast in om te kijken of ze allebei hetzelfde boek hadden staan. En dat hadden ze. De vuurtoren van Connemara van Santa Montefiore lag bij allebei te wachten om gelezen te worden. In deze buddy reizen Diana en Lore af naar het sprookjesachtige Ierland om een familiegeschiedenis te onthullen.

Het verhaal

Ellen Trawtons leven is achtentwintig jaar lang streng geregisseerd door haar dominante, ambitieuze moeder, en ze staat op het punt te trouwen met een keurige jongeman van wie ze niet houdt. Op een helder moment besluit ze weg te lopen uit Londen, naar de enige plek die ze kan verzinnen waar haar moeder haar niet zal zoeken: Connemara, in het westen van Ierland, waar haar moeder opgroeide, vertrok en sindsdien nooit meer over sprak.

In Connemara leert Ellen een grote, warme familie kennen waarvan ze niet wist dat ze die had, en ontdekt ze de hartverscheurende waarheid over haar moeders verleden. Ze ontmoet er ook de charismatische en controversiële Conor Macausland, die vijf jaar geleden zijn vrouw is verloren toen de vuurtoren om onverklaarbare redenen door brand werd verwoest. Er wordt gefluisterd dat het moord was. Ellens tante doet dat af als kwaadaardig geroddel, en Ellen wordt steeds nieuwsgieriger naar deze geheimzinnige Ier...

Het samen lezen

Diana: Hoi Lore, ik ben eindelijk begonnen in ons buddyboek, hoor! Dat wordt een leesspurt maken!  De proloog begint meteen al mysterieus. Ik ben erg benieuwd wie die vrouw is en wat er gebeurd is. Net als dat ik moet weten wat er tussen tante Peg en haar zus is gebeurd. Ik vind tante Peg echt een lieverd! Hoe komt ze op jou over?

Lore:  De proloog is inderdaad meteen al heftig. Het mysterie wordt vanaf het begin duidelijk gemaakt. Er zijn veel geheimen en mysteries die in het begin aangehaald worden. Ik vind Peg echt een schatje. Hoe ze Ellen zonder problemen opneemt en met haar omgaat alsof ze haar eigen dochter is. Ze zou ook door de problemen met haar zus, Ellen niet kunnen toelaten. Dat vind ik wel mooi.  Ik durf nog niet teveel te zeggen want ik wil niet dat ik spoiler...

Diana: Ik snap inderdaad dat je niet veel wil zeggen in verband met spoilers. Dit is naar mijn idee ook een boek waarvan je alles direct kunt verraden. Ik vind de perspectiefwisseling erg leuk en uniek en ben erg blij dat ik dit verhaal ben gaan lezen. Ik vind ook de contrasten heel duidelijk, arm/rijk. Dat komt goed en diepgaand aan de orde. Vind jij dat ook?

Lore: Dat arm/rijk merkte ik iets minder. Ellen komt uit een rijke wereld en in Connemara is er enkel het kasteel dat het teken van rijkdom was, maar dat nu helemaal verloederd is. De perspectiefwisselingen vind ik dan weer wel helemaal geweldig! Het is leuk om eens een verhaal te hebben waarin er ook een perspectief is van een geest. Dit verwacht je helemaal niet, maar geeft het verhaal wel wat extra. Ik vind het moeilijk inschatten hoe de relatie was tussen Conor, zijn vrouw en Ronan, want hij reageert altijd heel extreem. Ik word wel benieuwd naar wat er nu gebeurd is die bewuste avond, was het een ongeluk of moord?

Diana: Ik ben ook erg benieuwd naar de onderlinge relaties, want als het over Conors vrouw gaat reageert Ronan alsof het zijn vrouw was. Ik denk nu dat Conor helemaal niets ermee te maken heeft? Zou Ronan de schuldige zijn? Ik hou van dit soort raadselachtige verhalen waar je zelf kunt puzzelen naar de waarheid. Wat is jouw eindoordeel, Lore?

Lore: Ja ik begon ook in die richting te denken. Is Ronan de wegroeiende man? Het is een leuke mengeling van romantiek en toch mysterie. Het verleden dan de ouders van Ellen en dan van de dood van Connors vrouw. En dan de liefde die er bloeit tussen Ellen en hem. Ik hou net zoals jij van dit soort verhalen. Voor mij was het een mooie vier sterren dit verhaal.

Diana: Ik ben het met je eens. De romantiek en het mysterie zijn goed in elkaar verweven, waardoor je het hele boek nieuwsgierig blijft naar het verhaal. Ondanks dat ik de laatste tijd wat langzaam lees, was dit een boek wat ik steeds weer op wilde pakken. Ik wilde weten hoe het verder ging. De rol van de geest vond ik verrassend en een toegevoegde waarde - al was ze soms wel wat betweterig. Dit boek smaakt naar meer van Santa Montefiore.

Heb jij dit boek ook gelezen? Deel jij onze mening? Laat het weten in een reactie.