In november hadden we op de Feelgoodspot een interview met indie auteur Renée Olsthoorn. Zij stelde twee exemplaren van haar boek De Franse slag ter beschikking voor een buddy read. Vriendin van de Feelgood Club Francisca was de gelukkige die het mocht lezen, samen met Nathalie van de Feelgood Club. 

 Over De Franse slag

Eva zou ook wel eens ware liefde willen vinden. In het restaurant van haar vader leert ze de knappe Fransman Lucien Lamoureux kennen. Hij vraagt haar of ze hem wegwijs in Den Haag wil maken.

Natuurlijk wil ze dat. Zou hij ook haar ware liefde kunnen zijn?

Nadat we het e-book kregen wilden we snel gaan lezen, maar Nathalie twijfelde al heel lang over een e-reader, en vroeg aan Francisca om toch nog even te wachten tot Black Friday, misschien zou er een leuke aanbieding zijn? En inderdaad, dus na Black Friday begonnen we aan de buddyread.

Hoofdpersonage Eva

Nathalie: Hoofdpersonage Eva vind ik al snel een leuk iemand. Ik gun haar het beste. Ze werkt part-time in het restaurant van haar vader en probeert daarnaast om van haar passie fotografie haar werk te maken. Als haar vader besluit het restaurant te verkopen geeft dit toch enige onzekerheid voor Eva over haar vaste inkomstenbron.

Daarnaast heeft ze een niet zo fijne relatie achter de rug en aan de ene kant zou ze graag eens haar droomprins vinden, maar door wat er in het verleden is gebeurd is ze iets wantrouwig geworden. Hierin maakt Eva door het verhaal een mooie groei door.

Francisca: Dit onderschrijf ik helemaal, ze is nogal bedrogen in de liefde en is niet meer zo goed van vertrouwen. Dat ze dan ook op hun tweede date al verder gaat dan normaal daar staat ze zelf ook van te kijken, maar als iets goed voelt dan is dat vaak ook echt goed. En ja ze is dertig en zou graag ook nog moeder worden, dus de jaren beginnen volgens haar te dringen. Ze heeft ondanks dat ze parttime bij haar vader werkt voor mijn gevoel toch altijd gevulde dagen omdat ze ook iets wil doen met haar fotografie en daar ook tijd aan besteed. Ook gaat ze regelmatig naar de diverse Marijke’s, waaronder haar eigen moeder, toe.

Den Haag

Nathalie: Het verhaal speelt zich grotendeels af in Den Haag. Leuk om eens een verhaal dat zich in deze stad afspeelt te lezen. Berend, de vader van Eva heeft een restaurant in Den Haag, is lekker nuchter, maar ook recht voor zijn raap, ik heb al snel een beeld van hem als een echte Hagenees zijnde. Proefde jij ook die Haagse sfeer op?

Francisca: Ja ik dacht, ook al is hij volgens mij geen Hagenees, aan een Herman den Blijker meets, hij is wel een echte Hagenees, Pierre Wind. Ik ben niet zo heel goed bekend in Den Haag maar de schrijfster van het boek duidelijk wel en ik krijg zo het idee dat de leuke straat die ze beschrijft haar favoriete straat is, of wellicht woont ze er zelf wel.

Parijs

Nathalie: Ook gaat Eva in het verhaal met een vriendin op citytrip naar Parijs en dit gedeelte leest ook lekker, alsof je zelf op citytrip naar Parijs bent. Ervoer jij dat ook zo?

Francisca: Ik wilde zelf ook meteen in de Thalys springen (De Thalys flitst regelmatig als ik op de metro sta te wachten door het station heen) en alle restaurantjes en plekjes bezoeken die Eva en Lucien samen bezoeken. Het warenhuis vond ik mooi beschreven, ik ben ooit toen ik 18 was een dagje in Parijs geweest en ben toen ook in dat mooie grote warenhuis geweest. Ik zag het, ook al is het ruim dertig jaar geleden, dan ook weer zo voor me.

Lekker knus 

Nathalie: De schrijfstijl vind ik lekker simpel en knus. De personages zijn fijne nuchtere personen. Nadat ik het boek had uitgelezen kon ik maar een ding denken. Wat een lekker knus verhaal is dit. Eva heeft een grote en gezellige familie, haar vader is drie keer met een Marijke is getrouwd, maar deze vrouwen hebben ondanks twee scheidingen juist heel leuk contact met de hele familie. En deze knusse familie geeft het boek dan ook zo’n heerlijk warm familiegevoel.

Francisca: Ik vind de schrijfstijl ook erg prettig, knus vind ik een leuke benaming. Maar dat is inderdaad wel de sfeer die het boek uitstraalt. De hele familie bij elkaar, de twee ex-vrouwen van Berend (vind jij zijn en Eva haar achternaam ook zo komisch Boterenbrood) die toevallig net zoals zijn huidige vrouw Marijke heten en dus maar voor het gemak Marijke 1 en Marijke 2 genoemd worden zo heerlijk gezellig met zijn allen. Er is geen rancune naar elkaar, gewoon een grote happy family. Wat dat aangaat vind ik zo’n grote happy family dan weer heel Italiaans. Ik zie ze in elk geval helemaal zitten met elkaar in het restaurant aan een lange tafel met zijn allen.

Nathalie: Dat Boterenbrood is inderdaad komisch bedacht, maar was mij eigenlijk niet goed opgevallen. En nu achteraf, die Lucien Lamoureux heeft ook een passende achternaam.

Conclusie

Nathalie: Ik vond de Franse slag een fijn en knus verhaal. Dit is een leuk boek dat lekker en snel wegleest.

Francisca: Ik vond De Franse slag een gezellig, romantisch en leuk verhaal. Leuk dat er achterin staat dat het deel uitmaakt van een trilogie! Ik hoop dan te lezen hoe het verder gaat met Eva, haar Lucien en de rest van de familie.

Sterren 

Francisca: Ik geef het boek 4*, zie hier haar recensie.

Nathalie: Ik geef het boek 3*, zie hier haar recensie.