De moedercode

Geen spoilers!

Vraag 2

De schrijfstijl van Carole Stivers

Voor wetenschapster Carole Stivers is De Moedercode haar romandebuut. Interessant dus om te zien hoe goed ze de overstap naar het schrijven van fictie heeft gemaakt.

A. Is haar schrijfstijl je goed bevallen en hoe zou je deze in korte bewoordingen willen kenmerken?

B. Zou je haar als debutant een schrijftip willen meegeven voor haar volgende boek en zo ja welke dan?

Reacties op: Vraag 2: De schrijfstijl

745114

14 juni 2020

2020-06-14T14:33:53+02:00

Gea Kuipers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/WWWblog%20logo.jpg

https://www.hebban.nl/!/GeaK60

305573

A. Ik vond Stivers' schrijfstijl prettig. Het leest lekker weg, geen ellenlange hoofdstukken en/of beschrijvingen en de afwisseling tussen 'het nu' en de toekomst vind ik ook erg prettig. Ook vind ik haar invalshoek (robots als moeders) én de pandemie zeer intrigerend. B. Ik zou haar als tip willen meegeven om een verklarende woordenlijst in haar volgende boek mee te nemen. Ik had geen moeite met de termen, maar voor iemand die niet zo thuis is in de medische/wetenschappelijke terminologie is het bijna een must.

745277

14 juni 2020

2020-06-14T18:33:13+02:00

Sandra

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/foto%20moi%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/sandra-40

249596

Dat is bij een roman hoogst ongebruikelijk. Wel als er bijv. taalproblemen kunnen onstaan, door het gebruik van bijv. Latijn, oid. Dan is een voetnoot afdoende. Een verklarende woordenlijst haalt de lezer uit het verhaal - zeker bij een roman waarbij snelheid en actie een grote rol spelen -

745114

745674

15 juni 2020

2020-06-15T10:49:30+02:00

Gea Kuipers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/WWWblog%20logo.jpg

https://www.hebban.nl/!/GeaK60

305573

Ik begrijp wat je bedoelt Sandra. En ik kan het daar grotendeels mee eens zijn. Maar als je (zoals toch blijkt uit een aantal reacties van mede-lezers) voor het eerst kennis maakt met dit genre of je er meer in wilt verdiepen, vind ik een dergelijke woordenlijst voorin het boek helemaal geen probleem. Het zou me net zo min (of evenveel?) storen als bijvoorbeeld een landkaart voorin een boek.

745277

745675

15 juni 2020

2020-06-15T10:57:26+02:00

Anne-Claire Verham

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Duitsland%202018%20008%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/anne-claire-verham

123169

Op de middelbare school hadden wij in de schoolbibliotheek speciale uitgaven van Franse boeken met een uitgebreide woordenlijst erbij (waarop soms zelfs halve zinnen werden vertaald) en dat heeft mij toen erg geholpen bij het lezen en beter begrijpen van die boeken. Ook het feit dat ik daardoor steeds uit het verhaal moest stappen vond ik niet zo erg als je zou denken en van een aantal romans ben ik zelfs als grote fan achtergebleven. Dus ik zie wel wat in Gea haar idee, ook omdat je zo'n woordenlijst niet persé in hoeft te kijken als je dat niet wilt.

745277

745698

15 juni 2020

2020-06-15T11:33:03+02:00

Sandra

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/foto%20moi%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/sandra-40

249596

Ik begrijp waar jullie naar toe willen, maar er is een wezenlijk verschil tussen moedertaal en het wel of niet begrijpen van vakjargon, dan wel het aanleren van een vreemde taal. Daarbij gaat het vooral om kennis, aanleg, belangstelling, e.d. die van invloed kunnen zijn. Een moedertaal wordt wezenlijk anders 'geupload.' Iemand die geen medicijnen heeft gestudeerd, leest meestal geen medisch vakliteratuur, tenzij uit belangstelling of vanwege beroepsmatige overlap. Taal - en hoe het tot uiting komt (taalniveau) komt dus heel precies, en is slechts begrijpelijk als het in de juiste context wordt geplaatst. Het boek is wellicht niet geschikt voor een groter publiek, maar daarom niet minder interessant, vooral omdat de schrijfster verschillende morele 'wetten' aanboort en ons misschien iets wil leren, of in ieder geval een bewust- zijn -van wil creeëren. Leren wij door aanleg, of door talent, of via overdracht, via verhalen, via onze geschiedenis, onze cultuur, ons intellect? Bij nonfictie of bijv. geschiedenis - om bepaalde gebeurtenissen nader uit te diepen en de context waarbinnen zij hebben plaatsgevonden uit te diepen - zie ik dat wel terug. Bij een 'gewone' roman zou ik dat persoonlijk hoogst ongebruikelijk vinden, want dan classificeer je op voorhand, terwijl je als schrijver een zo groot mogelijk publiek wilt bereiken. Het is dan mijns inziens aan de lezer of hij/zij gecharmeerd is van deze boodschap.

745277

745847

15 juni 2020

2020-06-15T14:45:06+02:00

Gea Kuipers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/WWWblog%20logo.jpg

https://www.hebban.nl/!/GeaK60

305573

Nou Sandra, ik denk dat we het over een verklarende woordenlijst niet eens zullen worden, maar dat hoeft ook niet ;) Waar je schrijft: "Het boek is wellicht.....ons intellect?" kan ik het alleen maar met je eens zijn. Al was dat volgens mij hier niet het discussiepunt.

745277

745581

15 juni 2020

2020-06-15T08:18:14+02:00

Sandra Hutchison

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/San%20in%20Kroati%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/sandra-hutchison

120053

Ongebruikelijk of niet, ik ben het wel met Geak60 eens. Een woordenlijst was handig geweest. Liefst had ik nog gezien dat er veel minder vakjargon gebruikt was. Juist omdat de specifieke woorden mij niets zeiden haalden ze mij uit het verhaal. Meestal kan ik als ik een boek lees waar een enkel (voor mij) nieuw woord in staat, wel uit de rest van de zin halen wat er bedoelt wordt. Zo leer je er ongemerkt wat bij en kan je toch direct doorlezen. Nu moest ik de woorden zelf op gaan zoeken om het geheel te kunnen begrijpen, dat is storend.

745114

746036

15 juni 2020

2020-06-15T20:22:34+02:00

petra

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/petra%20voor%20hebban%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/petra-31

237129

Ik ben het ook wel eens met Geak60. Een enkel nieuw woord loop je inderdaad snel voorbij, maar hier kwamen toch aardig wat vaktermen in het begin in voor wat mij even een wat ongemakkelijker gevoel gaf.

745114

746418

16 juni 2020

2020-06-16T16:42:15+02:00

Samantha

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Samantha_DSC6655_sq%20bewerkt.jpg

https://www.hebban.nl/!/samantha-2

123180

Ik vond het aantal vaktermen wel meevallen, maar dat komt misschien doordat ik ook een wat meer medisch wetenschappelijke studie heb gedaan. Mijn ervaring met science-fiction (en fantasy) is dat daarin ook wel eens meerdere volledig nieuw termen worden gebruikt. Dan is een korte toelichting in het verhaal zelf van die termen voldoende om de essentie ervan in de rest van het verhaal vast te houden. Dan is het niet iedere keer nodig dat je het woord letterlijk vertaald. Een verklarende woordenlijst vind ik wel prettig, omdat je dan als het nodig is even snel dat lastige woord wel heel makkelijk op kunt zoeken. Dan moeten het er overigens niet teveel zijn en moeten ze passen op de binnenflap.

745114

747028

17 juni 2020

2020-06-17T17:49:20+02:00

Melissa Markesteijn

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/FB_IMG_1594368753176.jpg

https://www.hebban.nl/!/melissa-van-maren-markesteijn

256827

Ik kon uit het verhaal best goed opmaken wat er met al het jargon betekende, dus ik zou ook niet snel een woordenlijst doen. Eerder een lijst met personages want die kwamen in rap tempo voorbij.

745114

745169

14 juni 2020

2020-06-14T15:47:03+02:00

anne1999

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/FQIU8260%20%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/anne1999

273978

A. De schrijfstijl van Carole Strivers is mij in principe goed bevallen. Hoewel ik niet helemaal ondersteboven was van de taal in het boek, heb ik me nergens aan gestoord. Dit merk ik echter wel vaker in boeken die oorspronkelijk Engelstalig zijn geschreven en vervolgens naar het Nederlands zijn vertaald. Voor mijn gevoel gaat er altijd een stukje van de pracht van de taal verloren door een vertaling. Ik zou haar schrijfstijl beschrijven met niet al te lange zinnen die wel een goede indruk geven van wat er gaande is en geen gebruik van al te moeilijke woorden of onnodige bijvoeglijkheden. Ik zou zeggen: functioneel doch allesomvattend. B. Ikzelf kan heel erg genieten van goed gevonden metaforen en mooi taalgebruik, maar als dit niet past bij het verhaal, wat ik me in dit geval wel voor kan stellen, dan zou ik daar niet te veel op focussen. Daarnaast vind ik dat de schrijfstijl van een schrijver/schrijfster moet passen bij de boodschap die het boek afgeeft. In dit geval is er sprake van een ramp waarbij men terecht komt in een race tegen de klok van de IC-NAN’s, waarbij een wat vlottere schrijfstijl ook zeker wel op zijn plek is. Een van de dingen waar ik wel moeite mee had en die ik wel graag zou willen meegeven is het minder afwisselen van het gebruik van voor- en achternamen voor personages. Ik vond het soms, vooral met Sara en Rose, erg verwarrend over wie het nou ging. In het begin had ik ook moeite met de sprongen in tijd, maar daar wende ik gedurende het boek wel aan.

+6 niet meer leuk × vind ik ook leuk

745176

14 juni 2020

2020-06-14T15:54:56+02:00

Anne-Claire Verham

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Duitsland%202018%20008%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/anne-claire-verham

123169

Tsjonge Anne, je haalt me de woorden bijna letterlijk uit de mond hier. :-)

745169

745212

14 juni 2020

2020-06-14T16:50:28+02:00

Marianne Delmee

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/20210329_132957.jpg

https://www.hebban.nl/!/JaneEyre

267622

Ik ervaar in de schrijfstijl " twee zielen in een borst" , een precieze wetenschapper en een romanschrijver. Dat maakt het boek bij vlagen ontoegankelijk, althans voor mij. Omdat ik echt gegrepen werd door het thema nam ik de moeite om de stukken die de ontwikkeling en de proeven tot bestrijding van het virus betreffen verschillende keren opnieuw te lezen, om te kunnen destilleren wat er nu precies aan de hand is. Deze gedeelten weken in schrijfstijl en toegankelijkheid erg af van de rest van het boek waarin verhaald wordt hoe de programmeercodes van de robotmoeders ontwikkeld worden en de situatie in de wereld van de wetenschappers en de door de robotmoeders opgevoede kinderen bij elkaar beginnen te komen. Hier weet de schrijfster me echt te raken. De sprongen in de tijd en wisselingen van perspectief vond ik soms wat veel van het goede, (ik denk wel eens dat schrijfopleidingen dit stimuleren), ook wist ik af en toe niet meer wie wie ook al weer was, dubbele namen.. Maar ik heb het boek met plezier gelezen.

745440

14 juni 2020

2020-06-14T21:13:43+02:00

Samuel Derous

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Samuel%20008bis.jpg

https://www.hebban.nl/!/samuel-derous

119087

Ik ervaar in de schrijfstijl " twee zielen in een borst" , een precieze wetenschapper en een romanschrijver. Ik heb dat eigenlijk niet zo helemaal op die manier gezien, maar het is inderdaad wel waar, het komt in mijn optiek bij science fiction wel vaker voor trouwens... Buiten de drie eerste hoofdstukken had ik er zelf wel geen last van, misschien ook wel een beetje door mijn achtergrond als informaticus.

745212

745312

14 juni 2020

2020-06-14T19:45:27+02:00

Sandra

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/foto%20moi%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/sandra-40

249596

A. De auteur hanteert een prettige, bondige schrijfstijl. Ik ben van mening dat de schrijfster geen moeite hoeft te doen om specifieke terminologie uit te leggen, De lezer is voor een schrijver abstract, een publiek. Het is geenszins de bedoeling dat een schrijver zich voegt naar de wensen van de lezer! Bovendien gaat het om de ervaring, en de kennisoverdracht. Zo leer je. Ook van je moeder. Ik heb altijd in de wetenschap gewerkt. (Nederlands Atoomgenootschap, Materie Onderzoek). Ik lees veel en graag non-fictie van bijv. Michio Kaku. Ik ben wetenschappelijk vertaler. De taal die wij als mens is een bepalend voor de werkelijkheid die wij waarnemen. De grammatica, als ook bijv. het gebruik van specifieke woorden, en begrippen woorden beïnvloeden iemands blik op de werkelijkheid. Ergo, functieniveau, opleiding, afkomst, en omgeving zijn inherent aan het taalgebruik dat wordt gehanteerd. Stivers is een wetenschapper, and it shows. Verder maakt ze veelvuldig gebruik van taal an sich, door bijv. gebruik te maken van homofonen (Roh-Z, Rosie). In het Engels is het gebruik van zgn. ‘homophones’ veel gebruikelijker. Tevens gebruikt ze taal om tegenstellingen te creëren, en appeleert ze aan verworven kennis (van eerder SF werk, van non-fictie en van literatuur). Beetje uitdaging en speurwerk kan nooit kwaad :)> Niet voor niets stelt zij hier de Hopi met hun linguïstische, matrilineaire wereld tegenover HOpi (nee, geen tikfout). Taal is menseigen, als ook het fenomeen recursie. Want hoe noem je volken die een taal spreken, dat geen recursie kent (niet-menselijk?!) ( > De meeste Indianentalen kennen geen recursie< ).En hoe is het met de werkelijkheid gesteld van volkeren die niet kunnen tellen, elkaar geen verhalen vertellen, geen fictie of geen mythen hebben?! (Boeken als Amatka, en Babel-17 zijn bijvoorbeeld voorbeelden van linguïstische SF, als tip.) In de roman laat de auteur verschillende wereldbeelden botsen; gelijk zoals de Hopi een andere linguistische relativiteit hebben/ervaren. Een goed boek laat een lezer met een andere bril naar een wereld buiten die van de eigen IK kijken. B. Ik ben een paar vertaalfouten tegengekomen, en wat mij betreft had het tweede deel wat sterker gemogen.

746833

17 juni 2020

2020-06-17T11:41:47+02:00

Anne-Claire Verham

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Duitsland%202018%20008%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/anne-claire-verham

123169

Bedankt voor deze uitleg Sandra, ik had geen idee.

745312

745435

14 juni 2020

2020-06-14T21:09:29+02:00

Samuel Derous

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Samuel%20008bis.jpg

https://www.hebban.nl/!/samuel-derous

119087

Ik vond het een prettige schrijfstijl. Ik vond het ook fijn dat de vertaler niet uitgesproken Nederlands heeft vertaald,, want dat heb ik de laatste tijd een beetje teveel gehad, en voor Vlaming komt dat soms lastig over. Ze doet me op een manier wel een beetje denken aan Asimov, zeker die eerste drie hoofdstukken,maar met heel wat meer actie. Het is ook bijzonder dat ze in zekere zin het wetenschappelijke afwisselt met het spirituele. Ze heeft ook een heldere kijk om de dingen, en vertrekt vanuit science, (dus werkelijk science fictions) voor de duidelijkheid wat ze natuurlijk voorstelt omtrent AI is helemaal (nog) niet mogelijk met AI, die enkel een schijn, een illusie van intelligentie heeft, maar dus helemaal geen intelligentie is. (Dit wou ik toch even naar voren halen, want het is een veelgemaakte voorstelling). Als tip zou ik haar meegeven om de twee hoofdstukken (na de eerste) iets korter te maken en misschien zelfs ook al af te wisselen met een stuk van de kinderen. Maar misschien wordt het op die manier wel nog verwarrender voor sommige lezers. Maar ik zou in ieder geval die twee hoofdstukken wat korter maken. Eventueel dan een derde hoofdstuk aan toevoegen.

745571

15 juni 2020

2020-06-15T07:44:54+02:00

Herke1978

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/rsz_20200809_180559%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/Herke1978

281456

De schrijfstijl is wetenschappelijk en verhalend en dit heeft mij zeker kunnen bekoren. Het wetenschappelijke is in de eerste hoofdstukken overduidelijk aanwezig, waardoor het lastiger is, vanwege de ingewikkelde termen en ik als leek op dat vlak, om deze te lezen. De wetenschappelijke en ingewikkelde termen behoren zeker tot dit verhaal als er gekeken wordt naar de tijd waar het zich afspeelt en de bepalende gebeurtenissen. In deel 2 neemt de complexiteit af en neemt de verhalende schrijfstijl het over, waardoor het makkelijker is om vlot verder te lezen. Het wisselen tussen heden en verleden vond ikzelf prettig, omdat op deze manier er op een logische wijze naar het het einde wordt toegewerkt en de vragen die in de loop van het verhaal opduiken beantwoord worden. Een tip..geef de personages, vooral in het begin van een verhaal, 1 vaste naam. Het wisselen tussen voor- en achternaam maakte het lastig om te weten wie, wie is.

+6 niet meer leuk × vind ik ook leuk

745579

15 juni 2020

2020-06-15T08:10:27+02:00

Sandra Hutchison

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/San%20in%20Kroati%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/sandra-hutchison

120053

A. De schrijfstijl van Carole Stivers is mij zeker goed bevallen. Ze heeft een bijna filmische manier van schrijven, waardoor je alles als het ware voor je ziet. B. Als tips zou ik haar mee willen geven om veel minder vakjargon te gebruiken, voor een of twee hoofdpersonages te kiezen en vanuit hun beleving te schrijven.

745585

15 juni 2020

2020-06-15T08:27:05+02:00

Marieke Scheers

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/miek%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/marieke-scheers-de-boer

126560

Over het algemeen is de schrijfstijl goed, maar ik bleef de vele personages, de vele lokaties en de wetenschappelijke uitleg lastig vinden. Ik zou haar aanraden toch rekening te houden met de lezer. Omdat het als thriller in de markt is gezet en niet als scifi wetenschappelijk boek.

745589

15 juni 2020

2020-06-15T08:34:49+02:00

VinaPina

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/67086494_874541696239049_7095790442670718976_n.jpg

https://www.hebban.nl/!/VinaPina

302046

A. Het verhaal op zich las lekker, maar ook ik struikelde herhaaldelijk over het gebruik van moeilijke vakterminologie. De meeste termen werden wel uitgelegd, maar de hoofdstukken over de wetenschappers waren hierdoor moeilijker te volgen dan de hoofdstukken over de kinderen. Het verspringen van personages vind ik meestal niet erg, op die manier kan je het verhaal vanuit meerdere hoeken volgen, maar ook hier moest ik vooral in het begin van het boek toch meermaals terugbladeren om uit te zoeken wie ook weeral wie was. Het verhaal op zich was boeiend en meeslepend genoeg om me hierdoor te krijgen, maar het had makkelijker kunnen zijn :) B. Minder vakjargon gebruiken. Ik heb een paar stukken opnieuw moeten lezen om het echt allemaal goed te begrijpen, en dat zorgde ervoor dat ik het gevoel had dat ik niet altijd even vlot kon lezen. Over de personages: het zijn er veel, en in het begin van een verhaal (als je die personages nog niet goed kent) kan dit verwarrend werken. Een duidelijk overzicht vooraan in het boek van wie wie is, had mij wel geholpen om vlotter te kunnen lezen.

745735

15 juni 2020

2020-06-15T12:28:33+02:00

Mascha Oostenbrug

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Mascha.jpg

https://www.hebban.nl/!/MaschaO

304549

Tot nu toe vind ik de schrijfstijl prettig te lezen. Al kan ik me voorstellen dat het vele vakjargon niet voor iedereen toegankelijk is. Het is inderdaad filmisch beschreven en dat bevalt me wel.

745781

15 juni 2020

2020-06-15T13:18:39+02:00

Ruby

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_20211112_144536_316.jpg

https://www.hebban.nl/!/ruby-2

190027

De schrijfstijl van Carole Stivers vond ik bij momenten slordig. Er komen heel wat kleine foutjes in voor. Het is ook een boek dat vrij vol staat met termen die voor mij niets extra toevoegden aan het boek, integendeel zelfs, door het vele vakjargon (TE uitgebreid en zeker niet nodig voor het verhaal) kwam de vaart (en de zin om verder te lezen) wat uit het verhaal. Als tip zou ik zeggen dat het indrukwekkend is wat ze weet over de genetica, maar dat ze enkel maar moet meegeven aan de lezer wat strikt noodzakelijk is voor het boek (Jeffrey Deaver is daar wel een krak in, die gebruikt enorm moeilijke jargon voor sommige zaken maar danig uitgelegd dat je als lezer er totaal geen last van hebt); Ik zou wel nog een vraag hebben ook voor haar: waarom het andere lettertype in de nummering?

745785

15 juni 2020

2020-06-15T13:22:04+02:00

Ruby

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/IMG_20211112_144536_316.jpg

https://www.hebban.nl/!/ruby-2

190027

Ik lees eigenlijk altijd pas na mijn eigen post de posts door van de anderen (kwestie van geen beïnvloeding te hebben). Ik merk dat iedereen het wel wat jammer vond van het vele vakjargon. Klein addendum aan mijn post want het wordt hierboven ook verscheidene malen aangegaan: ik vond de namen ook héél erg verwarrend. Zeker door het voor- en achternaam gebruik. Op den duur - bij een bepaalde scene - moest ik ook alweer eens denken wie bijvoorbeeld die Mac nu juist weer was...)

745781

745904

15 juni 2020

2020-06-15T15:48:02+02:00

Paula

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Rond%20400.png

https://www.hebban.nl/!/paula-imans

127474

A. de schrijfstijl is me helaas niet goed bevallen, teveel heen en gespring tussen de personages, en te veel technische termen die niets toevoegen aan het verhaal. B. Schrijftips: gebruik alleen technische termen als die iets toevoegen aan het verhaal, de gemiddelde lezer zal het niet nodig vinden om alle technische termen mee te krijgen. teveel personages, waardoor ik af en toe terug moest bladeren om te kijken wie wie was. Een verhaal met 1 of 2 hoofdpersonages is een stuk makkelijker lezen.

746045

15 juni 2020

2020-06-15T20:28:58+02:00

petra

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/petra%20voor%20hebban%282%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/petra-31

237129

A. De schrijfstijl op zich is mij wel bevallen. Ik had wat moeite met de tijdspanne. Ik ging dan iedere keer terug in de hoofdstukken om te kijken waar het in het vorige hoofdstuk eindigde (de toekomst zeg maar), waarschijnlijk ook omdat het gedrag van de kinderen en de leeftijden die daarbij hoorden zo anders was als normaal. Kinderen op die leeftijd in deze maatschappij hebben al moeite om een blikje open te maken om maar zo te zeggen. Verder vond ik het gedurende het boek wel voor mij dat de manier van schrijven mij meer begon te liggen en ik daardoor door wilde lezen. Ik had in het begin wel meer mijn voorkeur voor de robotmoeders en de kinderen dan wat er aan vooraf ging. B. Schrijftips: technische termen maken het voor een lezer wel wat moeilijker om doorheen te prikken. Dit is natuurlijk een logisch resultaat van iemand die hier de benodigde kennis van heeft, maar het maakt het voor een lezer net iets moeilijker om door te gaan met lezen. Tevens de namen van de personen gingen soms zo door elkaar dat ik even moest denken van welke vrouw hoort nu bij welke man en hoe zit het nu precies. Het gekke was dat dit in de hoofdstukken van de kinderen en de robotmoeders totaal niet aan de orde was en het daarom in het begin voor mij zelfs lekkerder las als de andere hoofdstukken.

746174

15 juni 2020

2020-06-15T22:19:19+02:00

Carovh

https://static.hebban.nl/style/img/avatar_preset_2.png

https://www.hebban.nl/!/Carovh

313892

A. Haar schrijfstijl is mij uiteindelijk goed bevallen. In het begin van het verhaal moest ik er wel even aan wennen, maar na enkele hoofdstukken las het prettig weg. Naar mijn mening had dit ook te maken met de manier van beschrijven, deze werd voor mijn gevoel wat bondiger. In de eerste inleidende hoofdstukken werd er heel veel (wetenschappelijke) informatie verteld, wat voor mijn gevoel niet altijd nodig was. Latere hoofdstukken kwamen veel meer tot de kern. De verschillende invalshoeken gaven een ruimer beeld van de situatie. Echter, zoals hier boven al benoemd werd, maakte de vele afwisselingen tussen het gebruik van voor- en achternamen voor personages deze stukken soms wat verwarrend. B. Enerzijds begrijp ik dat de schrijfster ervoor kiest om in de eerste hoofdstukken veel informatie te geven. Uiteindelijk is dat namelijk het begin van zowel het boek, als de pandemie. Anderzijds denk ik dat het voor mij als lezer prettiger was geweest als dit over meerdere hoofdstukken werd verteld of meer werd afgewisseld. Daarnaast is ook mijn tip om één naam te hanteren voor een personage. Dat zou ervoor zorgen dat je soms net wat sneller kan schakelen tussen de verschillende hoofdstukken.

746411

16 juni 2020

2020-06-16T16:31:43+02:00

Samantha

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Samantha_DSC6655_sq%20bewerkt.jpg

https://www.hebban.nl/!/samantha-2

123180

Zo nu eerst even de vragen beantwoorden en dan eens kijken wat jullie allemaal hebben geantwoord :-) De schrijfstijl vind ik prettig: de zinnen liepen lekker door (ik hoefde ze niet in mijn hoofd om te gooien om het lekkerder te kunnen lezen) en waren niet te lang. De hoofdstukken waren ook prettig van lengte, hoewel ik soms wel graag wat langer bij dat betreffende personage was gebleven. Er wordt veel veel van omgeving en situatie geschetst, waardoor er wat actie verloren gaat. Ik heb het gevoel, nu ik weet dat de filmrechten zijn gekocht, dat het ook eerder is geschreven om te verfilmen dan dat het gaat om een boekenserie. En ik zeg serie, omdat ik ergens verwacht dat er nog een vervolgdeel komt. Het gebruik van vak-specifieke termen vind ik fijn, doordat dit de rol van een personage en de complexiteit van de situatie waar dat personage op dat moment mee te maken heeft benadrukt. Zo worden de verschille in bijvoorbeeld wetenschappelijke ontwikkeling en nieuwsgierigheid, politiek denken en militair optreden ook duidelijk. Als tip zou ik in ieder geval mee willen geven om de hoofdstukken in dit geval een titel mee te geven waarin naast de datum ook het hoofdpersonage van dat hoofdstuk is meegenomen. Een beetje afkijken bij andere sf of YA boeken leert dat het toevoegen van een kaart, tijdlijn en/of "relatieboom" veel kan toevoegen en verhelderen aan het verhaal. Zeker als je na de 1e paar hoofdstukken een beetje de kluts kwijt bent of als het voor het verhaal zinvol is om de ene keer iemands officiele aanspreektitel met achternaam te gebruiken en de andere keer de alleen de voornaam. Verder vond ik het eigenlijk jammer dat doordat er werd begonnen met een flash-forward, er al bekend was hoe een deel van het verhaal zou verlopen. Als het boek meer chronologisch zou zijn opgebouwd dan was er denk ik wat meer spanning in het verhaal gebleven.

746925

17 juni 2020

2020-06-17T14:30:16+02:00

Anne-Claire Verham

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/Duitsland%202018%20008%284%29.jpg

https://www.hebban.nl/!/anne-claire-verham

123169

A. Zoals ik al aangaf, komt mijn mening over de schrijfstijl sterk overeen met die Anne. Afgezien van sommige al te wetenschappelijke stukken, vond ik het boek goed en vlot leesbaar, maar wel erg effectief geschreven met weinig extra op het gebied van mooie metaforen, rake beschrijvingen of onverwachte kinkjes in de gedachten van de personages. Dat kan inderdaad met de vertaling te maken hebben, maar in dit geval denk toch dat het wel degelijk ook komt doordat we met een debuut te maken hebben. Debuterende auteurs zijn vaak nog zo druk met wat ze moeten vertellen en hoe ze het verhaal zullen opbouwen, dat er weinig energie overblijft om na te denken over hoe ze het verhaal zullen vertellen. B. Als tip voor een volgend boek wil ik Carole Stivers dan ook meegeven daar toch iets meer moeite voor te gaan doen. Net als Anne denk ik echter ook dat het ook niet teveel ineens moet zijn. Dat zou niet passend zijn voor een thriller, maar het zou haar ook te zeer uit haar gebruikelijke schrijfdoen kunnen halen. Maar iets meer sjeu in de schrijftrant zou een boek als dit zeker leuker nog om te lezen kunnen maken.

747030

17 juni 2020

2020-06-17T17:55:25+02:00

Melissa Markesteijn

https://static.hebban.nl/files/images/thumb/FB_IMG_1594368753176.jpg

https://www.hebban.nl/!/melissa-van-maren-markesteijn

256827

A. Ik vond de schrijfstijl goed leesbaar. Ik had weinig last van een teveel aan jargon. Wel vond ik er veel personages inzitten waar ik van in de war raakte. Ik moest soms echt even terugbladeren wie er bedoeld werd. B. De schrijfstijl blijft vrij afstandelijk, dat komt ook door de vele personages, en de lange tijd die er in het verhaal verstrijkt. Toch denk ik dat op bepaalde momenten wat meer de diepte in gekund had. Net wat meer emotie.