Ondanks mijn kritiek op de verhaalconstructie van ‘De Zeven Zussen’ van Lucinda Riley, kan ik niet ontkennen dat ik wel veel geleerd heb van het boek. Ook al is dat grotendeels te danken aan mijn nieuwsgierigheid die ervoor zorgde dat ik hier en daar wat ging Googelen, toch geeft dat voor mij  meerwaarde aan een boek. Aangezien dat hier en daar Googelen is uitgedraaid op een Odyssee door de Griekse mythologie neem ik je graag mee op mijn ontdekkingsreis.

Allereerst is daar natuurlijk de titel. Zoals de auteur Lucinda Riley achterin bij noot van de auteur aangeeft is ‘De Zeven Zussen’ losjes gebaseerd op de mythe van de Plejaden.

De Plejaden zijn genoemd naar zeven zussen uit de Griekse mythologie. Zij waren de dochters van Atlas en Pleione, die na hun dood door Zeus aan de hemel zijn geplaatst als een sterrenhoop die ook wel ‘Het Zevengesternte’ wordt genoemd en staan in het sterrenbeeld Stier. De Zeven Zussen staan ook bekend als de Oceaniden,  Watervrouwen of de IJsmaagden, vanwege hun associatie met water in wat voor vorm ook: zeeën, rivieren, sneeuw, ijs of vorst. Hun officiële namen komen ook terug in het boek al worden er op die van Maia, Electra en Merope na, de namen in een wat modernere afgekorte variant gebruikt. Zo staat Ally voor Alcyone, Star voor Asterope, CeCe voor Celaeno en Tiggy voor Taygete.

Om iets meer van de Plejaden en hun geschiedenis te kunnen begrijpen start ik eerst bij het begin.

Gaia: ook wel Gaea genoemd, is de oermoeder, de Aarde, die ontstond uit de Chaos aan het begin van de dingen. De Chaos bevatte alle basisbestanddelen, de vier elementen aarde, water, lucht en vuur. Daaruit ontstond dus onder andere Gaia.

Uranus: is het eerste kind dat Gaia, zonder tussenkomst van een man, het leven schonk. Hij werd gezien als de belichaming van de hemel, vol sterren, die haar geheel moest omvatten. Uranus woont in de hemel, waar hij de machtigste en eerste God is die heerst over de hele wereld en hemel. Hij schept er genoegen in om op de hoge berg Olympus te verblijven, welke de troon van Uranus wordt genoemd, en vanaf die verheven plek naar de Hemel en de Sterren te kijken. Hij bezit dan ook veel kennis over de bewegingen van de Sterren. Uranus deelt verschillende keren het bed met zijn moeder. De eerste keer baart ze hem drie zoons, enorme reuzen die oersterk waren, en elk honderd armen en hoofden bezitten. Uranus is jaloers op hun zeldzame kracht en sluit het drietal diep in hun moeder, de aarde op. Kort daarop bevalt Gaia opnieuw van drie kinderen, de Cyclopen, die maar één oog in het midden van hun voorhoofd hadden. Omdat Uranus ze er zo verschrikkelijk uit vindt zien worden ook zij direct na hun geboorte opgesloten in de Aarde. Daarna verwekt hij de twaalf Titanen: Oceanus, Coeus, Crius, Iapetus, Hyperion, Cronus, Theia, Rhea, Themis, Mnemosyne, Tethys en Phoebe. Deze worden de stamvaders en –moeders van de latere Goden. Omdat Gaia boos was op Uranus, omdat hij al haar eerdere kinderen had opgesloten in haar eigen lichaam, schiep ze in haar lichaam een nieuw element, ijzer, maakte daar een grote sikkel van waarmee met behulp van Cronus het geslachtsdeel van Uranus wordt afgesneden en in zee geworpen. De uit de wond sijpelende bloeddruppels vallen, niet zonder gevolgen, in de schoot van Gaia. Enkele maanden later baart Gaia de Wraakgodinnen. Uit het geslachtsdeel van Uranus, dat zich met het schuim van de zee verbond, ontstond Aphrodite de Godin van de liefde. Daarop ontzetten Cronus en zijn broers hun vader uit de macht. Vervolgens halen zij hun broers die in de aarde zijn opgesloten. De Titanen schenken de macht over de hemel aan Cronus. Na zijn onttroning heeft Uranus geen macht meer op Aarde maar bezit hij nog wel voorspellende gaven. Zo voorspelt hij aan zijn zoon Cronus dat deze, net als hij, door zijn eigen zoon uit de macht ontzet zal worden, ondanks al zijn kracht.

Wanneer Cronus met zijn zus Rhea trouwt, en uit angst voor de voorspelling van zijn vader, al zijn kinderen opeet, gaat Rhea ten einde raad naar haar ouders, Uranus en Gaia. Die vertellen haar dat zij na haar laatste bevalling aan Cronus een steen te eten moet geven, en het kind Zeus in het geheim in een grot op Kreta groot moet brengen. Later voorspelt het tweetal aan Zeus dat hij moet opletten bij het verwekken van zoons. Ook hij loopt het risico om uit de macht ontzet te worden door een zoon die hij bij een bepaalde vrouw zal verwekken. Als dank voor die voorspelling richt Zeus op Kreta een altaar op voor Cronus.

Tot zover het beginsel van de Griekse mythologie. In ‘De Zeven Zussen’ gaat de geschiedenis van het verhaal verder in de vorm van Pa Salt welke een anagram is van Atlas waar de P van Pleione voor is gezet. Beide de ouders van de Plejaden.

Atlas: staat vooral bekend als de titanen zoon van Iapetus en diens vrouw, de Oceanide Clymene, is een man van enorme afmetingen en bezit een krachtig lichaam. Hij vocht aan de zijde van de Titanen die Cronus steunden in de oorlog tegen Zeus. Omwille van de vergevorderde leeftijd van Cronus was het Atlas die de Titanen in de strijd leidde. Uiteindelijk verloor Cronus de strijd en werden de titanen door Zeus naar de onderwereld verbannen. Atlas kreeg een speciale straf van Zeus, hij werd veroordeeld om op de Westerse rand van de aarde (Gaia) te gaan staan en het hemelgewelf (Uranus) op zijn schouders te dragen, zodat deze hun oorspronkelijke verbintenis niet meer konden volhouden. En terwijl Atlas zo staat, vlak bij zijn eigen boomgaard, wordt zijn reusachtige lichaam elke avond belicht door het schijnsel van zijn dochters die als sterrenbeelden aan de hemel zijn geplaatst. Komt dit beeld je bekend voor uit ‘De Zeven Zussen’ en het armillarium?

Atlas speelt ook een rol bij de twaalf werken van Herakles. Herakles heeft de opdracht gekregen om de gouden appels van de boom uit de tuin van de Hesperiden te stelen, maar een sterveling kon dit niet ongestraft doen, want de boom was een huwelijksgeschenk van Gaia aan Zeus en Hera, de appels schonken diegene die ervan at onsterfelijkheid. De Hesperiden bewaakten en verzorgden deze boom voor Hera. Daarom ging Herakles naar Atlas, die volgens sommige bronnen de vader van de Hesperiden is (zou dat ook zo met Pa Salt zijn?) en vroeg of deze de appels wilde plukken, terwijl hij het hemelgewelf even van hem zou overnemen. Maar toen Atlas terugkwam met de appels wilde deze het hemelgewelf niet overnemen en stelde voor om zelf de appels te gaan afleveren. Herakles gebruikte een list en vroeg of Atlas heel even de last wilde overnemen zodat hij een doek op zijn schouders kon leggen om het gewicht draaglijker te maken. Toen Atlas de hemel weer even optilde, wandelde Herakles weg met de appels.

Pleione: Pleione is een dochter van de Zeegoden Oceanus en Tethys die tot de grote groep Nimfen behoorde onder de verzamelnaam Oceaniden, die kort na het ontstaan van de wereld werden geboren. Pleione trouwde met Atlas en ze krijgen samen de zeven dochters die later bekend komen te staan onder de verzamelnaam Plejaden, naar hun moeder. Daar waar het in ‘De Zeven Zussen’ losjes op gebaseerd is.

Maia: Is in de mythologie de oudste van de Plejaden. Ze wordt ook gezien als een aardgodin en vroedvrouw.  Maia staat bekend om haar uitzonderlijke schoonheid, verlegenheid en geïsoleerde bestaan. Ze bleef als enige van haar zussen op de berg Cyllene in de grotten van Arcadia wonen. ‘Maia’ is het Latijnse woord voor ‘moeder’; in andere talen betekent het ook ‘verzorgster’ of ‘De Grote’. De Romeinen beschouwden Maia als de godin van de lente, daarom wordt onze vijfde maand mei genoemd (in het Engels ‘May’). Ooit straalde Maia helderder dan haar zussen; tegenwoordig schittert Alcyone, de tweede zus, het helderst. Volgens sommigen tekent dit de vroegere rivaliteit tussen de twee zussen. Maia heet ook wel Bona Dea, de goede godin. Latijnse woorden zijn major/groter, maie stas/hoog in aanzien. Als Zeus Maia ziet wordt hij direct verliefd op haar, samen krijgen ze een zoon Hermes. Die als boodschapper van zijn vader wordt aangesteld. Om deze taak goed uit te kunnen voeren had Hermes gouden sandalen en een helm waar vleugels aan bevestigd waren waarmee hij zich pijlsnel door de lucht kon voortbewegen. Als enige van de Goden mocht hij ongestraft heen en weer reizen tussen de Bovenwereld en het rijk van Hades in de Onderwereld. Ook begeleidde hij de doden naar beneden, vanwege deze taak wordt hij ook vaak beschreven als Begeleider

Electra: als zij het ouderlijk huis verlaat gaat zij op het eiland Samothrace wonen. Als Zeus haar ziet is hij bij haar ook direct verliefd. In eerste instantie heeft Electra geen interesse voor de overspelige Zeus en vlucht naar het Palladium. Maar Zeus weet uiteindelijk haar hart te veroveren en deelt het bed met haar. Als dank laat Zeus een prachtig paleis voor haar bouwen waar ze priesteres wordt om de heilige riten van moedergodin Rhea te eren. Tevens doet hij de belofte dat Electra, samen met haar zes zussen, later als ster aan de hemel geplaatst zal worden. Over de kinderen die Electra aan Zeus baarde lopen de mythen nogal uiteen. Zij werd in ieder geval moeder van zoon Dardanus. Vervolgens baart zij enkele jaren later nog twee zoons, Iasion en Emathion. Vanwege de relatie met Zeus heeft Electra veel aanzien op het eiland en wordt er koningin. Hoewel gelukkig met haar kinderen heeft Electra veel verdriet om het leed van haar vader die, als straf door Zeus opgelegd na de Titanenstrijd, het gewelf van de hemel op zijn schouders moet torsen. Als Electra net bevallen is van haar jongste zoon Emathion komt Aphrodite naar haar toe met een kleine baby, Harmonia. Ze vertelt Electra dat ze haar eigen pasgeboren dochter niet groot kan brengen, en vraagt of zij die taak op zich wil nemen. Electra stemt toe en brengt het tweetal groot. Op moment dat Harmonia de huwbare leeftijd heeft geeft Zeus de opdracht dat zij moet trouwen met de voor haar tot dan toe onbekende Cadmus. Na de bruiloft verlaat het pasgetrouwde stel het huis en Electra blijft eenzaam treurend achter. Korte tijd later komt Zeus zijn belofte na en plaatst Electra, samen met haar zussen, aan de hemel als het sterrenbeeld Plejaden.

Merope: in de mythe van de Plejaden schaamt zij zich omdat ze een relatie met de sterveling Sisyphus heeft en niet met een God zoals haar zussen. Daarom zou haar ster minder fel zijn. Onterecht dit is Celaeno.( In het boek ‘De Zeven Zussen’ staat zij in het begin bij de opsomming van de hoofdpersonen ook als afwezig aangegeven). Sisyphus sticht de stad Ephyre en samen krijgen zij een zoon, Glaucus. Voor de wandaden die Sisyphus bij leven heeft begaan krijgt hij na zijn dood een zware steen die hij een heuvel op moet rollen. Is hij bijna bovenaan, dan rolt de steen weer omlaag en kan Sisyphus opnieuw beginnen.

Alcyone: In Arcadia deelt de zeegod Poseidon een paar maal het bed van Alcyone  en verwekt bij haar drie kinderen, een dochter en twee zoons. Ook is er een mythe over haar waarbij ze trouwde met Ceyx. Omdat ze zichzelf Zeus en Hera hadden genoemd, werden zij door Hera als straf veranderd in vogels: Alcyone in een duiker en Ceyx in een ijsvogel. Volgens een andere legende vondt Alcyone het verdronken lichaam van haar man en uit mededogen veranderden de goden hen beiden in ijsvogels. Op bevel van Zeus hielden de winden op met blazen tijdens hun broedtijd, gedurende zeven dagen voor en na de kortste dag, zodat hun eieren niet door de zee zouden worden weggevoerd. Vandaar in het Engels de uitdrukking ‘Halcyon days’ wat kalmdagen betekent om een periode van rust en vrede aan te duiden.

Asterope: in de mythologie verlaat zij het ouderlijk huis en gaat in Pisa wonen waar zij het bed deelt met Ares de oorlogsgod, waaruit een zoon voortkomt Oenomaus.

Celaeno: bijnaam de verloren Plejade wordt vaak vertaald als ‘meloen’ of ‘donker van huid’. In Arcadia krijgt ook zij drie kinderen van Poseidon, in dit geval drie zoons. Haar ster zou minder fel zijn dan die van haar zussen. Volgens de mythe komt dat doordat ze ooit door de bliksem werd getroffen.

Taygete: Gaat op Corinthe wonen waar ook zij het bed deelt Zeus. Samen krijgen ze een zoon die ze liefdevol groot brengt. Vanwege haar toegeeflijkheid werd ze  door Artemis gestraft en in een hert verandert.

Maar wie is dan toch die Zeus die ik overal tegenkom, deelt met drie zussen het bed, straft hun vader met het dragen van het hemelgewelf?

Zeus: was dus de zoon van de Titanen Cronus en Rhea. Omdat er voorspeld was dat Cronus door zijn eigen zoon van de macht beroofd zou worden, at Cronus alle kinderen op die Rhea hem baarde. Zo verorbert hij achtereenvolgens de meisjes Hestia, Demeter, Hera, en na hen de jongens Hades en Poseidon. Als Rhea weer zwanger is vertrekt zij woedend over deze barbaarsheden naar Kreta om haar kind veilig ter wereld te brengen. Daar wordt Zeus geboren en geeft Rhea hem aan de Nimf Neda die hem verbergt in een grot op de berg Dicte. Tevens stelt Rhea een Gouden Hond als bewaker aan en krijgt de Nimf Althaea opdracht om de kleine Zeus te verzorgen en groot te brengen. Om te voorkomen dat Cronus het gehuil van de baby hoort krijgen de Cureten op het eiland opdracht om met hun lansen op hun schilden te slaan zodat het gehuil van het kind wordt overstemd. Hierna keert Rhea terug naar Cronus en geeft hem een in doeken gewikkelde steen te eten alsof het haar pasgeboren zoon was. Zeus werdt in een gouden wieg liefdevol verzorgd door Althaea en haar zussen. Omdat ze zelf geen moedermelk hadden lieten de Nimfen Zeus zogen door de geit Amalthea, die zichzelf voedde met honingraten van bijen. Zeus dronk met volle teugen van de melk waardoor hij vlot groeide en binnen een jaar een volwassen God werd. Vanwege de voedzame honing in de geitenmelk kreeg Zeus een bijzondere band met de bijen, veranderde hij hun kleuren, en maakte hen ongevoelig voor alle weersomstandigheden. Ook de Nimfen die Zeus verzorgd hadden werden uit dankbaarheid door hem veranderd in Sterrenbeelden die hij aan de hemel plaatste. Zeus smeed plannen om de macht te grijpen en zijn vader Cronus van de troon te stoten. Maar eerst wil hij zijn broers en zussen redden. Oceanide Metis, die beroemd was om haar wijsheid helpt hem hierbij en geeft hem een drankje dat hij Cronus moet laten drinken waardoor hij alle verzwolgen kinderen zal uitbraken. Zeus dwingt zijn vader het drankje te drinken waarna Cronus als eerste de steen uitbraakt, en vervolgens alle broers en zussen van Zeus. Hierna ontbiedt Zeus al zijn broers en zussen naar de Olympus. Daar verklaart hij dat wanneer ze aan zijn zijde tegen Cronus en zijn broers willen strijden ze van geen enkel voorrecht beroofd zullen worden, en de voorrechten terug zullen krijgen die Cronus van hen geroofd had. Ze stemmen toe en samen met zijn broers, en vele andere Goden, bindt Zeus de strijd aan met de mannelijke Titanen.  Tijdens de voorbereidingen kreeg Zeus van een orakel te horen dat wanneer hij wilde winnen van de Titanen hij zich moest beschermen met de huid van een geit, die hij Aegis noemde. Toch is geen van de partijen in staat om de ander te verslaan en sleept de strijd zich jarenlang voort. Na tien jaar adviseert Gaia aan Zeus om de Hectoncheires en de Cyclopen uit de Tartarus te bevrijden, want als zij aan zijn zijde zouden meevechten, zou hij de overwinning op de Titanen kunnen behalen. Als dank smeden de Cyclopen voor Zeus de bliksems als wapen, maken voor Hades een helm die hem onzichtbaar maakt, en geven ze aan Poseidon een drietand waarmee hij de Aarde kan laten schudden. Zo verliest Cronus uiteindelijk de strijd en worden hij en zijn Titanen door Zeus opgesloten in de Tartarus, waar Cronus eeuwig moet wegkwijnen, opgesloten achter een muur van brons. Voor Atlas verzon Zeus dus die bijzondere straf, waarbij hij hem dwong om in het uiterste Westen van de Wereld eeuwig het gewelf van de Hemel op zijn schouders te torsen. Na deze overwinning verdelen Zeus en zijn twee broers de macht over de Wereld. Zo kreeg Hades de Onderwereld om over te regeren, Poseidon de heerschappij over alle wereldzeeën, en Zeus de macht over de Hemel. De Aarde bleef gemeenschappelijk terrein, waar ze alle drie hun macht mochten laten gelden, maar werd Zeus wel tot Oppergod aangesteld en bezat de absolute macht over Aarde en beheerste alle krachten in de Hemel, zoals wind, regen, bliksem en sneeuw. Daarnaast bezat Zeus een orakelplaats waar hij voorspellingen deed door een wind door de toppen van enkele eikenbomen te laten waaien. Aan de hand van het windgeruis door de bladeren konden priesters dan zijn boodschappen ontcijferen. Soms stuurde hij een adelaar naar iemand om te onthullen of de toekomst voor die persoon er gunstig, of juist ongunstig uitzag, door de vogel op een bepaalde manier over hem heen te laten vliegen. Hij stichtte de stad Thebe in Egypte die hij vernoemde naar zijn verzorgster, en honderd poorten in de omringende muur bezat. Daarnaast stelde Zeus de koningen van de mensen aan en werd hun gezag door hem beschermd en begunstigd. Net als alle andere Goden kon Zeus zijn gedaante veranderen, en maakte van deze vaardigheid menigmaal gebruik om zich onder de mensheid te begeven, om te controleren of ze zich aan zijn wetten hielden en om het bed te kunnen delen met een vrouw. Want net als andere Goden nam Zeus het met zijn eigen wetten van huwelijks trouw niet zo nauw, hij was berucht voor zijn erotische escapades en werd van menig nakomeling vader.

In het verhaal ‘De Zeven Zussen’ komt ook de verzorgster van de zussen voor, Marina welke wordt  afgekort naar Ma. Ook daar wilde ik wel meer van weten en ging op zoek.

Marina: is afgeleid van het Latijnse woord mare en betekent zoveel als van de zee. En dat is opvallend want het verhaal ‘De Zeven Zussen’ speelt zich veel op en om het water af. Wat mij weer brengt op Atlantis, de naam van het huis waar de zussen in wonen en wat op een privé eiland staat.

Titan: de boot van Pa Salt kan ook verwijzen naar de Griekse mythologie waar de Titanen reuzen, hemelbestormers, zonen van Uranus (hemel) en Gaia (de aarde) zijn, die in een strijd om de hemelheerschappij tegenover hun vader stonden, aan de kant van Zeus. Grappig is dat ik hier gelijk aan de Titanic denken.

Delos: de Cycladen en een (bloemen)krans die worden genoemd op p. 62, 63. De Cycladen is een Griekse eilandengroep die in een cirkel liggen rondom Delos. Het ontstaan van dit eiland en de rest van de Cycladen werd in de klassieke mythologie beschreven als dat Zeus op zekere dag zijn oog had laten vallen op Leto, dit tot grote ergernis van zijn echtgenote Hera. Om aan haar achterdocht te ontkomen had Zeus zichzelf en zijn geliefde veranderd in een paar kwartels. Hera had deze list echter doorzien, zij liet de zwangere Leto voortdurend achter na zitten door de slang Python. Na negen maanden zocht Leto een rustige plek om te bevallen. Maar alle landen waar bloemen geurden en schaduwrijke wouden groeiden waren bang om haar gastvrij de ontvangen, omdat ze daarvoor mogelijk gestraft konden worden door Hera. Uiteindelijk belandde Leto op het kale, rotsachtige eiland Delos. Omdat het eiland nog niet vastgeklonken en in de Egeïsche zee lag wilde het Leto op één voorwaarde opnemen, namelijk dat de Griekse Godin ervoor zou zorgen dat het kind dat zij zou baren zijn geboorteland niet zou minachten. Leto zwoer dat haar kind zijn geboorteplaats rijk en machtig zou maken, ook al was het niet vruchtbaar. Daarna beviel ze van een goddelijke tweeling: Apollo en zijn zus Artemis. Als eerbewijs aan zijn kinderen schikte Zeus een krans van eilanden rond zijn geboortegrond. Zo werd Delos het centrum van de Cycladen, de legende van Atlantis zou hiervan afgeleid kunnen zijn.

Atlantis: men is er nog steeds niet uit of Atlantis echt heeft bestaan of dat het een mythisch eilandenrijk is dat door natuurrampen, zoals aardbevingen of vloedgolven in de Atlantische oceaan zou zijn verdwenen. Volgens Plato was de oude hoofdstad van Atlantis een streng geometrisch uitgebouwd systeem van concentrische cirkels met om beurten een ommuurd eiland en een kanaal, met een totale diameter van 22,5 km. Op het centrale eiland was het koninklijk paleis en een tempel, gewijd aan de zeegod Poseidon, beschermgod van de stad, die helemaal ingesloten was door een cirkelvormig kanaal. Daaromheen was opnieuw een ringvormig eiland dat was gescheiden van de derde buitenste landring door eveneens een kanaal.

En als we dan toch met water bezig zijn dan kan Poseidon natuurlijk ook niet ontbreken.

Poseidon: is de Zeegod die over de zeeën en oceanen heerste en droeg een drietand waarmee hij rotsen kon splijten, golven, storm en onweer kon veroorzaken. Hij behoorde tot de twaalf Olympische Goden, maar verbleef meestal in zijn paleis onder water en kwam alleen naar de Olympus als daar een vergadering van de Goden werd gehouden. Dan reisde hij, met een groot gevolg tritons, nimfen, en in sommige verhalen met dolfijnen, in zijn gouden wagen over zee die werd getrokken door (zee)paarden en zich vliegensvlug over het wateroppervlak voortbewogen. Wanneer Poseidon kwaad was, reed hij met zijn gouden wagen hard over de zee en veroorzaakte hevige stormen en overstromingen of liet hij rivieren uitdrogen, of hij stak zijn drietand in de aarde waardoor hevige aardschokken ontstonden met soms grote vloedgolven tot gevolg. Poseidon was de eerste God die paarden wist te temmen en kennis vergaarde om deze te berijden. Hij bezat witte paarden met gouden manen die zijn wagen voorttrokken.

Olympus: die op p. 66 wordt aangetipt is de hoogste berg van Griekenland en komt in de Griekse mythologie veelvuldig voor, de berg wordt namelijk bewoond door de Olympische goden: Zeus, Hera, Poseidon, Demeter, Hermes, Athena, Ares, Aphrodite, Apollo, Artemis, Hephaistos, Hestia. Homerus noemde de berg het huis van de goden die daar in grote luxe zouden wonen, in paleizen met bronzen vloeren, gemaakt door  Hephaistos (Vulcanos) de god van de smeedkunst, het vuur, en de ambachtslieden en is smid van de goden.

En met Olympus eindig ik mijn odyssee door de Griekse mythologie.

Natuurlijk gaat het in ‘De Zeven Zussen’ niet echt over Griekse mythologie, eigenlijk zijn het alleen maar de namen van de zussen en af en toe een toespeling op de mythologie die in het boek voorkomen. Zo heb je in ‘De Zeven Zussen’ bijvoorbeeld dat het karakter van Maia erg veel overeenkomt met die van de mythe: verlegen en van een uitzonderlijke schoonheid. Zorgzaam voor haar vader en zussen. Blijft zij net als haar naamgenoot in de mythe, ondanks dat ze de oudste is, alleen wonen op het eiland terwijl al haar andere zussen allang zijn uitgevlogen. Komt de aarde van de aardgodin terug in de vorm beeldhouwen/klei en natuurbeschrijvingen. En om nog even in de termen te blijven zou je haar zoektocht naar het verleden ook een odyssee kunnen noemen. Verder komen de gouden appeltjes van Atlas tevoorschijn doordat Pa Salt zijn dochters zo noemt, en is er een armillarium dat genoemd wordt op p. 70, op het moment dat Pa Salt er niet meer is. Een armillarium is een hemelbol voorzien van metalen ringen die de belangrijkste cirkels van de hemel voorstellen. In ‘De Zeven Zussen’ worden op deze cirkels de namen van de zes zussen opgezet, waarvan de zevende blanco blijft, met zijn allen verbonden als godinnen in het heelal. Zo wordt op metaforische wijze ingegaan op de Griekse Mythe dat Pa Salt, het anagram van Atlas, die vlak bij zijn eigen boomgaard, elke avond wordt belicht door het schijnsel van zijn dochters die als sterrenbeelden aan de hemel zijn geplaatst en zo op symbolische wijze sterk aan Atlas en zijn hemelgewelf doet denken.

En wat dacht je van de achternaam van Maia: D’Aplièse, wat heel goed een anagram voor de plejaden zou kunnen zijn.

En zo is de cirkel rond.

Wat ik nog meer heb ontdekt tijdens mijn ontdekkingsreis vind je in mijn blog Heb je wel gehoord van de zeven, de zeven en De zeven zussen en een hoger doel

Bronnen: Wikipedia, Wikisaga, Grieksemythologie.net, kunst-en-cultuur.infonu.nl